شرحی بر دعای ندبه صفحه 63

و ایـضـاً در ص 150 ( 209 ) از پـیـغـمـبـر صـلی الله عـلیـه و آله نـقل شده که درباره علی علیه السلام بیاناتی فرمود از جمله آنکه ( ( اگر نبود علی ، مؤ من پاک بعد از من شناخته نمیشد .

و البته فرق است بین اسلام و ایمان ، و هر مؤ منی مسلمان است ولی هر مسلمانی مؤ من نیست ، زیـرا اسلام طبق موازین شرعی اقرار بشهادتین است ، و همین اقرار برای مسلمانان بودن شـخـص کـافـی اسـت ، ولی ایـمـان گـذشـتـه از اقـرار ، عـمـل بـه ارکـان هـم لازم اسـت کـه شـخـص مـسـلمان علاوه بر اقرار بشهادتین باید پایبند بـعـمـل بـدسـتـورات دیـنـی و اطـاعـت و پیروی از آن باشد ، و این همان معنی حقیقی اسلام و تـسـلیـم اسـت کـه فـرمـود ! ان الذیـن عـنـد الله الاسـلام ـ آل عـمـران آیـه 19 ـ و طـبـق آیـه شـریـفـه ومـن یـطـع الرسـول فـقـد اطاع الله ـ نساء آیه 80 ـ که اطاعت پیغمبر صلی الله علیه و آله همان اطـاعـت خـدا اسـت ، و آیـه مـبـارکـه اطـیـعـو الله و اطـیـعـو الرسول و اولی الامر منکم ـ نساء آیه 59 ـ اطاعت اولیای معصومین علیهم السلام هم عین اطاعت پیغمبر صلی الله علیه و آله است .

پس دین مورد پسند حق اقرار به یگانگی خدا و نبوت خاتم انبیا و اعتقاد بولایت اوصیاء و پیروی از فرمان و دستورات آنان است ، چنانچه مفاد این حدیث شریف است !

در مـجـلد 15 بـحـار ص 215 ( 210 ) روایت شده که شخصی خدمت امام ششم علیه السلام رسـیـد و گفت میخواهم دینی که بدان معتقدم بشما عرضه بدارم ؟ حضرت فرمود بگو ، او ابـتـدا شـهـادت بـه تـوحـیـد و یـگـانـگـی خـداونـد عـز و جـل داد ، حـضـرت تـصـدیـق کرد ، بعد شهادت برسالت پیغمبر صلی الله علیه و آله داد ، سـپـس شـهـادت بـولایـت علی علیه السلام و یکایک فرزندان و امامان پس از او داد و اینکه اطـاعـت و پـیـروی از آنـان هـمـانـنـد پیروی از پیغمبر واجب و لازم است ، حضرت همه آنها را تصدیق کرد آنگاه او گفت ! اکنون خدا تو را وارث آنان کرده که اطاعت و پیروی از تو هم واجـب و لازم اسـت ، حضرت فرمود بس است خاموس باش و خود بیاناتی کرد که در آخرش فـرمـود ! و نحن علی منهاج نبینا ، لنا مثل ماله من الطاعُ الواجبة یعنی و ما بر همان راه و روش پیغمبرمان هستیم ، و آنچه برای اوست برای ما هم هست از اطاعت کردن و پیروی نمودن .

در کـتـاب کـفـایـة الخـصـام بـاب 382 روایـاتـی از عـامـه و خـاصـه نـقـل مـی کـنـد کـه پـس از رحـلت و وفـات پـیـغـمـبر صلی الله علیه و آله مردم به قهقرا بـرگـشتند و عقب نشینی کردن مگر عده کمی که با امیر المؤ منین علی بن ابی طالب علیه السلام بودند . ( 211 )

مـجـلد 8 بـحـار ص 18 ( 212 ) از ابـن عـبـاس نـقـل شـده کـه از رسـول خـدا صـلی الله عـلیـه و آله ، پـرسـیـدم آیا کسی او را ( علی علیه السلام ) دشمن مـیـدارد ( ونـسـبـت بـه او کـیـنه می ورزد ؟ فرمود ! آری گروهی که خود را از امت من میدانند و حال آنکه بهره ای از اسلام ندارند ، ای ابن عباس علامت بغض و کینه شان آنست که دیـگران را بر او ترجیح و مقدم میدارند ، بعد فرمود ! قسم به آنکس که مرا بحق ، پیغمبر نـمـود بـدان کـه ( خـداونـد ) پـیـغـمـبـری افـضـل از مـن نـیـافـریـده ، و وصـیـی هـم افضل از وصیی من خلق نکرده .

خـلاصـه ، آنـچـه از بـیـانـات گـذشـتـه و روایـاتـی کـه در ایـن زمـیـنـه نقل شده و عقل سلیم و فطت پاک قضاوت می کند معلوم و محقق است که یکی از صفات مؤ من ایـمـان بـولایـت و جـانـشـیـنـی شـخـص شـایـسـتـه هـمـچـون عـلی عـلیـه السـلام پـس از رسـول خـدا اسـت کـه امـت اسـلامـی را بـصـلاج و سـعـادت رهـبـری بـکند و آنان را در جهان سرفراز سازد .

فـــکـــان بـــعـــده هـــدی مـــن الضـــلال ، و نـــورا مـــن العـــمـــی ، وحبل الله المتین ، و صراطه المستقیم

تـرجـمـه !

و او بود که بعد از پیغمبر امت را از ضلالت و گمراهی بهدایت واز کوری به نور بصیرت راهنما بود ، و او رشته محکم الهی و راه مستقیم حق بود