شرحی بر دعای ندبه صفحه 73

و در راه رضـای خدا از ملامت و سرزنش بدگویان باکی نداشت

شـرح ! در زیـارت آن بـزرگوار علیه السلام در روز مبعث پیغمبر اکرم است که می خـوانـی ! السـلام عـلیـک یـا امـیـر المـومـنـیـن ـ الی ـ لم یـکـن لاحـد فـیـک مـهـمـز و لا لقـائل فـیـک مـغـمـز و لا لخـلق فـیـک مـطـمـع ، و لا لا حـد عـنـدک هـوادة . یـوجـد الضـعـیـف الذلیـل عـنـدک قو یا عزیزا حتی تاخذله بحقه ، و القوی العزیز عندک صغیفا حتی تاخذ منه الحق ، القریب والبعید عندک فی ذلک سواء .

سـلام بـر تـو ای امـیـر مومنان نسبت به شخص تو بر احدی جای نکته گیری و عیب جـوئی وجود ندارد و نه برای گوینده ای جای عیب گودی ، و نه برای شخص طماع نسبت بـه تـو طـمـع و چـشـم داشـتی و نه به ناحق و نابجا کسی به تو امیدی تواند داشت . و خـوار و نـاتـوان نزد تو عزیز و نیرومند است تا حق او را از سرکش و ستمکار بگیری ، و تـوانـای عـزیز نزد تو خوار و ذلیل است تا اینکه حق مظلوم را از او بستانی ، و نزد تو خویش و بیگانه و نزدیک و دور یکسانند ) .

در تـفـسـیـر صـافـی ذیـل آیـه شـریـفـه یـجـاهـدون فـی سـبـیل الله و لا یخافون لومه لادم ـ مائده آیه 54 - که در مقام بیان اوصاف مومنان می فـرمـایـد آن کـسـانـی هـسـتـنـد کـه جـنـگ مـی کـنـنـد بـرای اعـلای کـلمـه حـق و دیـن خدا و در عـمـل نـمـودن بـه وظـائف دیـنی از ملامت سرزنش کنندگان خوف و ترسی مانع ایشان نمی شـود . روایـت از حـضـرت امـام مـحـمـد بـاقـر و امـام جـعـفـر صـادق ـ عـلیـهـمـا السـلام ـ نـقـل شـده کـه مـراد از مـومـنـان در ایـن آیـه امـیـرمـومـنـان و اصـحاب او می باشند که بامنافقان از ناکثین و قاسطین و مارقین جنگ کردند .

لقـمان حکیم در وصایای خود به پسرش گوید ! فرزندم دلت را به مدح و دم مردم خـوشـنـود مـکـن و بـدان دل مـبـنـد و مـانـع از کـار وعـمـل تـو نـشـود ، زیـرا کـه تـحـصـیـل و بـه دسـت آوردن رضـایـت مـردم مـمکن نگردد اگر چه شخص با تمام قدرت در تحصیل آن سعی و کوشش نماید . ( 235 )

در مـجـلد 15 بـحـار بـاب اخـلاق ص 203 ( 236 ) از ابوذر غفاری روایت شده که پیغمبر اکـرم صـلی الله عـلیـه و آله و سـلم فـرمـود ! ای ابـاذر ( در عمل کردن به احکام و دستورات الهی و پیروی از حق ) از ملامتر و سرزنش کننده خائف مباش .

اگـر کـسـی در اخـبـار و روایـات و سـیـره امـیـر مـومـنـان عـلیه السلام بنگرد برایش یقین حاصل می شود که این بزرگوار این صفت را به مرتبه عالیه واجد بوده چنانکه در مجلد 9 بـحـار ص 535 ( 237 ) از ابـوسـعـیـد خـدری نقل شده که مردم پیش پیغمبر اکرم از علی علیه السلام شکایت کردند آن حضرت بپا خاست وایـستاد و گفت ! ایها الناس لا تشکوا علیا فوالله انه لخشن فی ذات الله ای مردم از عـلی شـکـایت نکنید به خدا قسم که او در راه خدا سخت پایبند است یعنی او در ارای اوامر واحـکـام الهـی از کسی ملاحظه نمی کند و در وادار کردن به آن خشنونت دارد ، و از کسی که نافرمانی خدا را نماید به آسانی نمی گذرد و به مهربانی رفتار نمی کند .

و پـس از نـزول ایـن آیـه مـبـارکـه یـا ایـهـا النبی جاهد الکفار و المنافقین و اغلظ علیهم ( 238 ) ( ای پـیـغـمـبـر با کافران و منافقان پیکار کن و برآنان سخت گیر ) . پیغمبر اکـرم در زمـان حیاتش با کافران پیکار می کرد و به علی دستور داد که با منافقان ( پس از وی ) پیکار کند .

قد و ترفیه صنادید العرب و قتل ابطالهم و ناوش ذوبانهم

تـرجمه !