مشکات الانوار صفحه 2

چرا در قرآن تدبّر نمی‌کنیم؟(8)

چرا قرآن را از محجوریّت نجات نمی‌دهیم؟(9)

چرا قرآن نمی‌خوانیم؟(10)

خدا ما را به خواندن(11) و اندیشیدن(12) و عمل به قرآن(13) فرمان داده است.

پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم ما را از دوری قرآن برحذر داشته(14) و به گرفتن و تمسک جستن به آن(15)، و همواره همراه آن بودن(16)، توصیه فرموده است.

امیرالمؤمنین‌علیه السلام ما را به فهم قرآن(17) و اندرز خواهی(18) و طلب شفا از آن نصیحت فرموده(19)، و از این‌که مبادا دیگران در عمل به دستورات آن از ما پیشی گیرند، هشدار مان داده است(20).

امام صادق‌علیه السلام آن را عهد الهی شمرده، و ما را به رعایت این عهدنامه، و قرائت پنجاه آیه از آن در هر روز، فرا خوانده است(21).

هر کدام از ائمه بزرگوار اسلام علیهم السلام و هر یک از عالمان وارسته و عالی مقام، ما را به اهتمام همیشگی نسبت به قرآن تذکر داده‌اند.

علاّمه مجلسی‌رحمه الله یکی از سرشناس ترین شخصیت‌های تاریخ اسلام است که در کتاب شریف «مشکات الانوار» با بهره‌گیری از فیض کلام معصومین‌علیهم السلام، به گونه‌های مختلف کوشیده است تا با طرح ابواب مختلف پیرامون فضیلت قرآن، فضایل حاملان قرآن - قرآن‌های حقیقی که اهل‌بیت پیامبرند -، اصناف و صفات قاریان، آداب و صفات قرائت، کیفیت ختم، ارزش تعلیم و فواید برخی آیات و سور کریمه قرآنی، زمینه‌ای قوی برای رویکرد مسلمانان به این امانت عظیم الهی فراهم آورَد.

او خود در مقدّمه کتاب می‌فرماید: