- مقدمه ناشر 1
- 1 - بعد از هر نماز واجب 2
- اوقات و حالات تأکید شده برای دعا 2
- 1 - بعد از هر نماز واجب 2
- دوم 9
- توضیح 9
- اول 9
- سوم 10
- تتمّه ای پرسود 11
- 2 - بعد از نماز ظهر 13
- 2 - بعد از نماز ظهر 13
- اول 17
- سوم 17
- چهارم 17
- دوم 17
- ششم 17
- پنجم 17
- دوازدهم 18
- یازدهم 18
- دهم 18
- سیزدهم 18
- هشتم 18
- هفتم 18
- نهم 18
- 3 - بعد از نماز عصر 19
- چهاردهم 19
- 5 - بعد از هر دو رکعت از نماز شب 22
- یک 24
- 6 - در قنوت نمازها 24
- 6 - در قنوت نمازها 24
- دو 27
- سه 29
- چهار 31
- پنج 34
- هفت 39
- شش 39
- هشت 41
- نُه 45
- ده 46
- یازده 47
- دوازده 49
- 7 - در حال سجده 50
- 8 - در سجده شکر 52
- 10 - آخرین ساعت از هر روز 57
- 11 - روز پنج شنبه 59
- یکم 61
- پنجم 61
- 12 - شب جمعه 61
- چهارم 61
- دوم 61
- سوم 61
- 13 - روز جمعه 62
- 13 - روز جمعه 62
- ششم 62
- الف) بعد از نماز صبح 62
- ب) هنگام زوال ظهر 64
- ج) هنگام رفتن به مسجد 64
- د) بعد از نماز عصر 64
- و) در خطبه نماز جمعه 65
- ه) در قنوت ظهر و نماز جمعه 65
- ز) آخرین ساعت روز جمعه 65
- تکمیل 67
- 16 - روز عید فِطر 68
- 14 - روز نوروز 68
- 15 - روز عرفه 68
- 17 - روز اضحی (= قربان) 70
- 18 - روز دحو الارض (گسترده شدن زمین) 72
- 19 - روز عاشورا 73
- 20 - شب نیمه شعبان 74
- 21 - روز نیمه شعبان 75
- 22 - تمام ماه رمضان 76
- 23 - شب ششم ماه رمضان 81
- 24 - روز هشتم ماه رمضان 83
- 25 - شب دوازدهم ماه رمضان 84
- 26 - روز سیزدهم ماه رمضان 85
- 27 - روز هیجدهم و شب نوزدهم ماه رمضان 87
- 28 - روز بیست و یکم ماه رمضان 87
- 29 - بعد از ذکر مصیبت سیّد الشهداءعلیه السلام 92
- 30 - بعد از زیارت آن حضرت علیه السلام 92
- 31 - پس از گریستن از ترس خدای تعالی 93
- 33 - هنگام وارد شدن غم و اندوه 94
- 32 - پس از تجدید هر نعمت و زوال هر محنت 94
- دوم 95
- سوم 95
- 34 - در سختی ها و گرفتاری ها 95
- 34 - در سختی ها و گرفتاری ها 95
- اول 95
- چهارم 96
- 36 - پیش از دعا برای خود و خانواده خود 96
- 35 - پس از نماز تسبیح 96
- 37 - روز غدیر 97
- 38 - مطلق اوقات شریفه و شبها و روزهای متبرکه 99
- 39 - هنگام حضور در مجلس مخالفین و غاصبین حقوق امامان 100
- امّا به طور عام 101
- و امّا به طور خاص 101
- 40 - چهل روز مداومت به دعا برای فرج 101
- 40 - چهل روز مداومت به دعا برای فرج 101
- 41 - ماه محرّم 102
- اشاره 103
- 1 - مسجد الحرام 103
- 2 - عرفات 104
- 4 - جاهای منسوب به آن حضرت علیه السلام 104
- 3 - سرداب 104
- 5 - حرم حضرت سید الشهداءعلیه السلام 106
- 7 - حرم عسکریین علیهما السلام 107
- 6 - حرم مولایمان حضرت رضاعلیه السلام 107
- 8 - حرم هر یک از امامان علیهم السلام 108
1- 14. زورا نام بغداد است، گاهی به ری هم اطلاق شده است.
2- 15. بحار الانوار، 86 / 63.
مقتضای قاعده تسامح (= آسان گرفتن در دلایل اعمال مستحبی) که در اصول فقه به اثبات رسیده، انجام آن به جا است، به همین جهت است که مشایخ علمای ما - که نامشان برده شد - بر آن اعتماد کرده اند.
به هر حال ازاین حدیث و دعای یاد شده چند مطلب استفاده می شود:
اول
استحباب دعا درباره حضرت حجت علیه السلام و درخواست تعجیل فَرَج آن حضرت بعد از نماز ظهر.
دوم
مستحب بودن بلند کردن دست ها هنگام دعا کردن برای آن حضرت علیه السلام.
سوم
استحباب شفاعت خواستن از امامان علیهم السلام و درخواست خود را با سوگند دادن به حق ایشان پیش از دعا و تقاضای حاجت.
چهارم
استحباب مقدم داشتن حمد و ثنای الهی پیش از عرض حاجت.
پنجم
استحباب مقدم داشتن درود و صلوات بر محمد و آل او علیه السلام پیش از طلب حاجت.
ششم
پاک کردن دل از گناهان به وسیله استغفار و مانند آن، تا از لوث آلودگی ها پاکیزه شود و آماده اجابت گردد، که درخواست مغفرت و آزادی از آتش بر این امر دلالت دارد. و امّا امامان علیهم السلام در مواردی درخواست مغفرت می کرده اند با این که - به دلایل عقلی و نقلی و به اجماع - معصوم بودنشان ثابت است. وجوهی در توجیه آن بیان کرده اند که این جا مجال ذکر آن ها نیست.