زمان و مکان دعا برای حضرت صاحب الزمان علیه السلام صفحه 9

1- 6. بحار الانوار، 86 / 7، فلاح السائل، 167.

که هر کس این دعا را بعد از هر نماز فریضه به جای آورد و بر آن مواظبت نماید، آن قدر زنده می ماند که از زندگی ملول گردد.

می گویم: در بخش گذشته؛ مکرمت بیست و هشتم، جهت این که این دعا درخواست تعجیل فرج مولایمان حضرت حجت علیه السلام است را بیان نمودیم، و دلایل این مطلب را آوردیم.

توضیح

این که فرمود: «ما تَرَدَّدْتُ فِی شَیْ ءٍ أَنَا فاعِلُهُ»؛ نظیر این تعبیر در چند روایت در «اصول کافی» و غیر آن آمده. شیخ بهایی در «شرح الاربعین» گفته: نسبت تردّد خاطر، به خدای تعالی که این حدیث متضمن آن است، چنان که مخفی نیست محتاج به توجیه و تأویل است و بر چند وجه تأویل آن کرده اند:

اول

در دلِ عبارت کلامی باشد که در ظاهر کلام نیامده، [اصطلاحاً آن را مقدَّر گویند]بدین صورت: «لَوْ جازَ عَلَیَّ التَّرَدُّدُ ما تَرَدَّدْتُ فِی شَیْ ءٍ … »؛ اگر بر من تردّد [و تردید] روا می بود، تردُّد [و آمد و شد خاطر]نمی داشتم هرگز در چیزی مثل تردّدی که در وفات مؤمن می داشتم.

دوم

آن که چون عادت بر این جاری شده است که در مسائه [و ناخشنود کردن]کسی که احترام و عزّت او را لازم دانند، و خاطر را تعلق به او باشد، مثل دوست نزدیک و یار موافق تردّد خاطر به هم رسد و در ناخشنودی کسی که او را نزد این شخص قدر و منزلتی نباشد مثل دشمن و مار و عقرب و امثال آن تردّد خاطر به هم نرسد، بلکه چون به خاطر بگذرد که بدی به او رسیده، در خاطر جای می یابد بی آن که تردد و آمد و شد خاطری دست دهد، می تواند بود که تعبیر کنند از توقیر و احترام او، به حصول تردّد در حال مسائه او، و از