مناسک زائر مرجع عالیقدر حضرت آیة اللَّه شبیری زنجانی «مد ظلّه العالی» صفحه 172

«وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ حَنِیفاً مُسْلِماً وَ مآ اَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ، إِنَّ صَلاتِی وَ نُسُکِی وَ مَحْیایَ وَ مَماتِی لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ، لاشَرِیکَ لَهُ وَ بِذلِکَ اُمِرْتُ وَ اَنَا مِنَ الْمُسْلِمِینَ، اَللَّهُمَّ مِنْکَ وَ لَکَ بِسْمِ اللَّهِ، اَللَّهُ اَکْبَرُ، اَللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّی».

4 - مستحب است خودش قربانی را ذبح کند و اگر نمی‌تواند دست خود را روی دست ذابح بگذارد.

6 - حلق یا تقصیر؛ «ششمین عمل حج تمتّع»

مسأله (562): «سومین وظیفه روز عید»

پس از قربانی، حاجی باید «حلق» کند (یعنی تمام سرش را بتراشد) یا «تقصیر» نماید (یعنی مقداری از موی سر یا صورت یا مقداری از ناخن دست یا پای خود را کوتاه کند) و کندن مو کفایت نمی‌کند.

مسأله (563): «اولین مرحله حلال شدن»

پس از قربانی، تراشیدن سر یا تقصیر که از جمله مناسک حج است، برای محرم حلال می‌شود.

مسأله (564): «دومین مرحله حلال شدن»

با حلق یا تقصیر، کارهایی که به خاطر احرام حرام شده بود، حلال می‌شود، به استثنای بوی خوش و هر نوع بهره‌گیری جنسی از همسر، بنابراین بعد از حلق یا تقصیر، حاجی می‌تواند لباسهای معمولی خود را بپوشد و سایر امور مربوط به بانوان - مانند خواستگاری رفتن و عقد کردن آنها - نیز حلال می‌گردد.

مسأله (565): «مرحله سوم و چهارم حلال شدن»