اعتکاف در اسلام صفحه 2

خویش، معرفی و آن را فرا راه ایشان نهاده است، که یکی از بهترین و کوتاه ترین راه ها: بندگی کردن و نیایش به درگاه حق بردن است، و در این وادی نیز برترین نیایش «خالص» کردن خویش بر آستان اوست، برکنار نهادن همه ی آنچه جز اوست و با همه ی هستی روی آوردن به او، و این است اوج عبودیت و عبادت و خلوص؛ «اعتکاف». در اسلام شخص «معتکف» چند روزی همه ی جز اوها را رها می سازد، تا بیاموزد که در همه ی روزها چنین بایست بود، چند روزی به «نیایش و بندگی» می پردازد، تا فراموش نکند که هر روز بایستی بنده بود، ولی بنده ی خداوند نه دیگران؛ چند روزی دهان از

طعام می بندد، تا درک کند رنج گرسنگان را و تمرینی عملی بر نگاهداری دهان و شکم داشته باشد؛ شبهایی چند خواب و راحت را به کنار می نهند، تا برای راحتی شب آغازین گورش توشه ای برچیند ...

باری، اعتکاف در اسلام یکی از معنی دارترین و آموزنده ترین عبادات می باشد، که در صدر تاریخ اسلام و قرون گذشته نزد بزرگان دینی جایگاهی بس بلند داشته است و هرچند در سالیان اخیر با همت و پشتکار گروهی از اخیار دوباره احیاء گردیده است و مورد استقبال گرم جوانان عزیز