اعتکاف صفحه 355

لغت نامه

لغت نامه(1)

ابتهال: دعا و زاری*

ابدال: دسته ای از صلحاء و خاصان خدا که گویند هیچ گاه زمین ازآنان خالی نباشد.*

اجیر: شخصی که انجام عملی را در برابر مزدی متعهد میشود.*

استیجاری: عمل واجبی که شخص مکلف به جا نیاورده و [پس از مرگ او] با پرداخت وجهی شخصی را اجیر کنند تا آن را به جا آورد.* مانند اعتکاف استیجاری که اعتکافی است که فرد برای دیگری با دریافت مزد انجام ﻣﻲدهد.

اسرائیل: در زبان عبری به معنای بنده خدا است. (اسرا: بنده / ایل: خدا)

اعتصام: چنگ زدن*

اقتصار: اکتفا کردن به چیزی*

اقرب طرق: نزدیکترین راه

اماره: نشانه، علامت

اماله: تنقیه کردن که از مبطلات روزه است. امروزه به جای تنقیه از شیاف استفاده ﻣﻲشود.

انانیّت: خودخواهی، غرور*

انیّت: خودبینی

اوتاد: چهار تن از اولیاء هستند که اگر یکی بمیرد دیگری به جایش آید.*

ایّام البیض: روزهای سفید، روزهایی که شبهای آنها مهتابی و روشن است یعنی شبهای 13، 14و 15 هر ماه قمری

ایقاع: عمل قضایی یکطرفه ای که دارای دو شرط است: 1) عمل یکطرفه باشد. 2) قابل فسخ نباشد. برای تحقق ایقاع رضایت منشا اثر کافی است. مانند طلاق، نذر و عهد.

بنابر اقوی: نظر اقوی بر این است. فتوای صریح است و باید طبق آن عمل شود.

بیتوته: شب در جائی ماندن*

تبرّعی: داوطلبانه و بدون دریافت مزد

تجرید: ترک اغراض دنیوی ظاهراً و نفی اغراض دنیوی و اخروی باطناً و فقط تقرّب به خدا منظور باشد.

تضرّع: زاری نمودن به سوی خدا و عجز و خواری کردن و حاجت خواستن از وی*

1- *: لغت نامه دهخدا