اعتکاف صفحه 373

چکیده

تعریف اعتکاف: اعتکاف عبارت است از ماندن در مسجد و درنگ درآن به قصد اینکه بندگی خدا نماید. (امام خمینی)

سیره پیامبران و معصومین و نتایج حاصل از مطالعه آیات و روایات:

1- خداوند در آیه 125 بقره دستور داد تا بهترین مکان(کعبه) را بهترین انسانها یعنی حضرت ابراهیم و اسماعیل برای اعتکاف آماده سازند. مشخص میشود که اعتکاف سنّت پیامبران قبل از اسلام بوده که در ردیف طواف کعبه و رکوع و سجود آمده است و از این آیه(خانه مرا پاک و آماده سازید) معلوم میشود معتکفین میهمان خدا و مورد الطاف خاص خدا میباشند.

2- پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه علیه السلام   نسبت به اعتکاف در ماه رمضان اهتمام داشتند.

3- بهترین اماکن یعنی مساجد جامع، جایگاه معتکف میباشد.

4- اعتکاف جهاد اکبر و سبب سازندگی انسان و آمرزش گناهان است

5- فضای اعتکاف، شبیه فضای روحانی احرام در حجّ و عمره است.

زمان اعتکاف: بهترین زمان اعتکاف دهه آخر ماه رمضان است و در ماه رجب به دلایلی مانند فضیلت ماه رجب و روزه آن و اعمال ام داود، رواج یافته است.

شرائط اعتکاف:

1- عقل: بیهوشی، مستی و جنون باعث بطلان اعتکاف میشود.

2- نیّت: اعتکاف باید به قصد تقرّب و اخلاص باشد. (ریا سبب بطلان میشود)

3- روزه: هر چیزی که روزه را باطل کند موجب ابطال اعتکاف میشود.

4- مدّت اعتکاف: حدّاقل مدّت اعتکاف سه روز از طلوع فجر روز اوّل تا غروب آفتاب روز سوّم است.