ادعیه و آداب مکه مکرمه با ترجمه فارسی صفحه 27

10. فسوق (اعمّ از دروغ گفتن وفحش دادن یا فخرومباهات کردن).

11. جدال وگفتن لا وَاللَّه، وَبلَی وَاللَّه (قسم یاد کردن به نام اللَّه).

12. کشتن جانورانی که در بدن ساکن می شوند.

13. انگشتر به دست کردن به جهت زینت.

14. پوشیدن زیور برای زن.

15. روغن مالیدن به بدن.

16. ازاله مو از بدن خود یا غیر چه مُحرِم باشد چه مُحِلّ.

17. پوشانیدن مرد سر خود را، با هرچه که آن را بپوشاند.

18. پوشانیدن صورت برای زنان.

19. زیر سایه قرار گرفتن برای مردان، در حال راه رفتن‌وطیّ طریق.

20. بیرون آوردن خون از بدن.

21. ناخن گرفتن.

22. کندن دندان.

23. کندن درخت یا گیاه از حرم.

24. سلاح برداشتن (حمل سلاح).

مستحبات ورود به حرم:

1. غسل کردن.

2. پیاده شدن از وسیله نقلیّه.

3. خواندن این دعا:

«اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ: وَأَذِّنْ «خداوندا! در قرآنت (به ابراهیم) فرمودی و فرموده‌ات درست است که «مردم را فِی‌النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ‌رِجالًا وَعَلی کُلِ ضامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ به حجّ فراخوان تا پیاده و سواره بر مرکب‌های لاغر اندام از هر راه دور به سویت آیند» فَجّ عَمِیقٍ، اللَّهُمَّ إِنِی أَرْجُو أَنْ أَکُونَ مِمَّنْ أَجابَ‌دَعْوَتَکَ، وَقَدْ خداوندا! من امیدوارم از کسانی باشم که دعوتت را پاسخ گفته و از سرزمین جِئْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِیدَةٍ وَ مِنْ فَجّ عَمِیقٍ، سامِعاً لِنِدائِکَ، وَمُسْتَجِیباً و راه دوری آمده‌ام، ندایت را شنوا و پذیرا و فرمانبردارت لَکَ، مُطِیعًا لِأَمْرِکَ، وَکُلُ‌ذلِکَ‌بِفَضْلِکَ‌عَلَیَّ وَإِحْسانِکَ إِلَیَّ، فَلَکَ می‌باشم، و این همه به فضل و احسان توست، پس سپاس ترا سزد که الْحَمْدُ عَلی مَا وَ فَّقْتَنِی لَهُ، أَبْتَغِی بِذلِکَ الزُّلْفَةَ عِنْدَکَ، وَ الْقُرْبَةَ إِلَیْکَ، مرا به آن توفیق بخشیدی که به سویت تقرب جویم و نزدیکی به سوی تو وَ الْمَنْزِلَةَ لَدَیْکَ، وَالْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبِی، وَالتَّوْبَةَ عَلَیَّ مِنْها بِمَنِّکَ، و جاه و منزلت نزد تو و مغفرت گناهانم خواستار شوم که بر من به لطف خویش ببخشایی