حج از میقات تا میعاد صفحه 113

پس از انجام دو رکعت نماز نزد مقام ابراهیم علیه السلام زائری که در میان انبوه جمعیّت، خسته و فرسوده شده و در عین حال با دریافت لذّت عبادت و بندگی، به نشاط و آرامش دل‌نشینی دست یافته، باید لبی هم از جرعه آب زمزم، تَر کُند و نیز با ریختن آب، بر سر و صورت و شکم و کمر، دعا و نیایش، کام خویش را سیراب و جسم و بدن خویش را نظیف وتر و تازه و سرحال گرداند.

امام صادق علیه السلام فرموده است: وقتی دو رکعت نماز طواف را انجام دادی، نزد حجرالاسود رفته آن را ببوس، به آن دست بکش یا (اگر نتوانستی) به آن اشاره کن، این کار لازمی است و اگر توانستی، قبل از آن که به «کوه صفا» بروی، از آب زمزم بنوش و بگو: اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نافِعاً، وَرِزْقاً واسِعاً، وَشِفاءً مِنْ کُلّ داءٍ وَسُقْمٍ. (1)

امام صادق علیه السلام فرموده: ما شنیده‌ایم، هرگاه چشم رسول خدا صلی الله علیه و آله به زمزم می‌افتاد، می‌فرمود: اگر برای این جهت نبود، که برای امّت من مشقّت و سختی ایجاد می‌شد، یک دَلْو بزرگ یا دو دَلو از آب زمزم را بر می‌داشتم (2) و برای افراد هدیه می‌بردم، تا افراد امّت، این کار را به عنوان یک عمل مستحبّ انجام دهند. در عین حال، امام صادق علیه السلام فرموده:

رسول خدا صلی الله علیه و آله آن گاه که در مدینه می‌زیست، پیوسته از افراد تقاضا