- زیبایی حج 1
- مقدمه 1
- اشاره 3
- 1 نیّت خالص 3
- نیّت چیست؟ 5
- نیّتهای ناسالم 7
- نیّت سالم 9
- ارزش واقعی حج 11
- معیار ارزش و بیارزشی 12
- 2 به کجا میرویم؟ 16
- اشاره 16
- معبد پیامبران و امامان علیهم السلام 19
- سراسر قداست و شرافت 23
- اشاره 27
- 3 با کاروان نور 27
- آزمون و زمینه سازی 31
- مراقبت سخت 33
- اشاره 40
- 4 احرام در میقات 40
- 1- عرفان احرام 46
- 2- لبّیک صحیح 47
- اشاره 47
- تلبیه و احرام انبیاء علیهم السلام 49
- 5 در طواف یار 51
- اشاره 51
- فرمان سکوت و آرامش 54
- ورود به مسجدالحرام 55
- نگاه به کعبه 57
- طواف کعبه 60
- اشاره 60
- 1- طواف قبل از اسلام 61
- 2- هفت دور طواف 62
- 3- طواف دل 65
- 6 این چنین باید بود 68
- اشاره 68
- اشاره 72
- در برابر عظمت خدا 72
- 1- راز و نیاز امام حسن علیه السلام 74
- 2- گریه امام سجّاد علیه السلام 75
- 3- اشک امام باقر علیه السلام 76
- 4- نیایش امام جواد علیه السلام 77
- 7 اماکن مقدّس مسجدالحرام 81
- اشاره 81
- در کنار کعبه 85
- اشاره 87
- ارکان کعبه 87
- اشاره 88
- 1- رکن حجرالأسود 88
- نصب حجرالاسود 89
- استلام حجرالاسود 90
- دست بیعت 92
- 2- ارکان چهارگانه 94
- 3- رکن یَمانی 96
- 4- مُستجار 98
- 5- مُلتَزَم 98
- 6- حَطیم 100
- 7- حِجر اسماعیل علیه السلام 102
- 8- ناودان رحمت 105
- 9- مقام ابراهیم علیه السلام 107
- 10- بین رکن و مقام 110
- 11- پیراهن کعبه 111
- 12- جرعه زَمْزَم 112
- اشاره 114
- 8 سعی صفا و مَروه 114
- دو کوه صفا و مَروه 116
- وجوب سعی 118
- بر کوه صفا 120
- فلسفه سعی 123
- هَروَله 126
- تواضع و تربیت 128
- تقصیر 130
- اشاره 133
- 9 عرفات 133
- یَوم تَرویه 135
- صحرای عرفات 137
- وقوف در عرفات 140
- اعمال عرفه 143
- فقط خدا 147
- بزرگترین گناه! 148
- هدفهای بزرگ 150
- همنوا با حسین علیه السلام 153
- اشاره 156
- 10 مشعرالحرام 156
- پیامرسانی امام صادق علیه السلام 160
- حرکت کنیم 162
- با نوای کاروان 164
- وظایف مشعرالحرام 166
- احیا و شبزندهداری 169
- اشاره 171
- 11 مِنا 171
- چرا «منا» نامیده شده؟ 176
- فضیلت مِنا 178
- اعمال «منا» 179
- اشاره 179
- 1- رمی جمره عَقَبه 181
- اشاره 183
- 2- قربانی 183
- فلسفه رمی و قربانی 186
- 3- حلق یا تقصیر 190
- اشاره 193
- 4- بیتوته در «منا» 193
- سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله در منا 196
- 5- رمی جمرات 197
- اشاره 200
- 12 بازگشت به مکّه 200
- بهداشت تن و روان 203
- تحوّل اخلاقی 206
- اعمال پنجگانه 210
- 13 آموزههای حج 213
- اشاره 213
- الف: ارزش حج 216
- ب: نیّت پاک 217
- ج: مال پاک 219
- اشاره 219
- 1- دعای مستجاب 221
- 2- امنیت عمومی 222
- 3- عرفان و معناگرایی 225
- 4- مساوات و برادری 227
- الف: حقوق خانوادگی 229
- اشاره 229
- 5- حقوق انسانی 229
- ب: حقّ اقتصادی 230
- ج: حقوق اجتماعی 231
- د: حقوق سیاسی 232
- 14 منافع و آثار حج 236
- اشاره 236
- 1- آمرزش و گناهسوزی 238
- 2- سلامتی و طول عمر 241
- 3- به میهمانی خدا 242
- 4- در پناه و ضِمان خداوند 244
- 5- مصونیّت مال و بستگان 245
- 6- افزایش مال و ثروت 246
- 7- اصلاح ایمان 247
- 8- خیر دنیا و آخرت 248
- 9- برطرف شدن فقر و جلوگیری از مرگ بد 249
- 10- نورانیّت حج 250
- 11- نشانه قبولی حج 252
- اشاره 253
- 15 فلسفه حج 253
- 1- آزمایش الهی 256
- 2- شناخت عمومی 257
- 3- منافع عمومی 262
- 4- وحدت جبهه توحید 264
- 5- قیام برای مردم 269
- 6- رعایت احکام 271
- 7- بیعت با امام علیه السلام 273
- منابع عمده کتاب 276
- مهمترین اجتماع بزرگ 276
شارب و ناخن خود را کوتاه کن، غسل کن، دو لباس احرام خود را بپوش، سپس وارد مسجدالحرام (نزد مقام ابراهیم یا حجر اسماعیل) شو، قبل از احرام شش رکعت «سه تا دو رکعتی» نماز بخوان، دعا کن، از خدا کمک بخواه و بگو: خدایا! من تصمیم انجام حج دارم، اعمال را بر من آسان گردان و همانگونه، که با احرام ممنوع از انجام بعضی از کارها میگردانی، با قدرت خود مُحِلّ و آزادم گردان.
خدایا! من، برای تو موی خود، پوست خود، گوشت خود، و خون خود را، از زنان و بوی خوش و لباس دوخته، محرم میکنم و از این کار، جز رضای تو و پاداش آخرت منظور دیگری ندارم، آن گاه از مسجدالحرام لبّیک بگو و اگر بتوانی بعد از طلوع آفتاب وارد «مِنا» شو، و اگر نه در هر وقتی از «یوم ترویه» توانستی محرم شو. (1)
البتّه، طبق روایات، سیره پیشوایان چنین بوده، که پس از احرام نخست به «منا» میرفتهاند و اعمال مستحبّی انجام داده و سپس به عرفات میرفتهاند، اما این زمان این سیره عموماً معمول نمیگردد و شاید شیعیان به خاطر مبتلا نشدن به حرج و سختی در ازدحام جمعیّت، به این سیره مستحبّ عمل نمیکنند.
صحرای عرفات
دیده دریا کنم وصبر، به صحرا فکنم و اندر این کار، دل خویش به دریا فکنم
از دل تنگ گنهکار، برآرم آهی کاتش اندر گُنه، آدم و حوّا فکنم
1- 1. کافی، ج 4، ص 455، وسائل الشیعه، ج 10 ص 2.