حج از میقات تا میعاد صفحه 148

آن حضرت فرمود: وای به حال تو! آیا در حرم خدا از غیرخداوند متعال چیزی بخواهم؟ من کراهت دارم همه دنیا را از خالق آن بخواهم، چگونه از مخلوقی که مثل خود من است چیزی درخواست کنم؟

زُهری، می‌گوید: طولی نکشید، که خداوند وحشتی در دل «ولید» انداخت و آن‌گاه به نفع امام علیه السلام و علیه محمد بن حنفیّه حکم کرد. (1)

بزرگ‌ترین گناه!

صفای جوشیده از ایمان و عشق و دلدادگی و روح خدابینی از یک طرف و مقام قرب و منزلت و بنده نوازی خالق کرم و رحمانیّت از طرف دیگر، چنان خوان غفران و بخششی می‌گستراند و دریای موّاج رحمت حق چنان می‌خروشد، که خار و خس گناه و آلودگی‌ها را محو و نابود می‌گرداند.

آری، عرفان عرفات چنان شعله می‌کشد، که اگر کسی در دریای نور آن، کم‌ترین تردید را برای آمرزش به خود دهد، بزرگ‌ترین جرم و گناه را مرتکب شده است!

اعتراف عارفان عرفات را ملاحظه کنید:

امام علی علیه السلام فرمود: از پیامبر صلی الله علیه و آله سؤال شد: أَیُّ أهْلِ عَرَفاتِ أعْظَمُ جُرماً؟ قالَ: الَّذِی یَنْصَرَفُ مِنْ عَرَفاتِ وَهُوَ یَظُنُّ أنَّهُ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ ... (2)

مجرم‌ترین و گناه‌کارترین اهل عرفات کیست؟ فرمود: آن که از