حج از میقات تا میعاد صفحه 150

فرشتگان! شما را به گواهی می‌گیرم، که همه آنان، چه آنها که در این سرزمین حاضر شده‌اند و چه آن‌ها که به این سرزمین نیامده‌اند را مورد آمرزش و مغفرت قرار دادم.

پیامبر صلی الله علیه و آله اضافه می‌کند: هیچ وقتی غیر از روز عرفه و شام آن، این قدر افراد آمرزیده و آزاد شده از آتش دوزخ مشاهده نمی‌شوند. (1)

بالاخره، موقعیّت زمانی و مکانی عرفات، به خاطر تعالی ایمان و معنویّت عرفاتیان و فیض رحمت و عنایت خداوندی تا آن جا گسترش می‌یابد، که در روایت می‌خوانیم: کانَ ابُوجَعْفَر علیه السلام یَقُولُ: إِذا کانَ یَوْمُ عَرَفَةَ، لَمْ یُرَدَّ سائِلًا. (2)

امام باقر علیه السلام بارها می‌فرمود: آن گاه که روز عرفه فرا می‌رسد، هیچ دعاکننده و سؤال‌کننده‌ای، محروم بر نمی‌گردد.

هدف‌های بزرگ‌

در آن صحرای نورانی و در آن فضای انباشته از ایمان و اخلاص و زمزمه‌های ملکوتی، که طبق بیان پیامبر صلی الله علیه و آله: الْحَجُّ عَرَفَة (3)

نامیده شده و همه حج در عرفه خلاصه گردیده است، چگونه دعا کنیم؟ و چه بخواهیم تا در آن موقف عظیم، از حالت فردگرایی و کوچک‌خواهی، به آرمان‌های متعالی، در جهت اصلاح فرد و جامعه و رشد و تعالی امّت اسلامی بیندیشیم و در نتیجه به حاجت‌های فردی و شخصی هم دست بیابیم؟

1- 1. المحاسن، ص 65، وسائل الشیعه، ج 10، ص 25، مستدرک الوسائل، ج 10، ص 32.
2- 2. من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 137، وسائل الشیعه، ج 6، ص 281، بحار الانوار، ج 96، ص 254.
3- 3. محجة البیضاء، ج 2، ص 204.