حج از میقات تا میعاد صفحه 164

گونه راه رفتن بی‌باکانه، را که موجب آزار دیگران می‌شود، توصیه نموده و فرموده:

اتَّقُوا اللَّهَ وسِیرُوا سَیْراً جَمِیلًا، وَلا تُوَطَّئُوا ضَعِیفاً، وَلا تُوَطَّئُوا مُسْلِماً، وتؤَدُّوا وَاقْتَصِدُوا فِی السَّیْرِ ... (1)

خدا را در نظر داشته باشید، راه رفتن شما زیبا و نیکو باشد، مبادا افراد ضعیف و ناتوان مسلمان را لگدمال و مورد آزار قرار دهید، بلکه در راه رفتن، حوصله و آرامش و میانه‌روی و متانت را برگزینید.

4- با توجّه به این که هنگام کوچ از عرفات، انقلاب روحی و حالت خوشی به انسان دست می‌دهد، بسیار مناسب است، در آن سرزمین مقدّس و با آن حال و هوای معنوی، راز و نیاز و دعای خالصانه‌ای انجام شود.

امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی آفتاب غروب کرد بگو: اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ هذَا الْمَوْقِفِ، وَارْزُقْنِیهِ مِنْ قابِلٍ أبَداً ما أَبْقَیْتَنِی ... (2)

خدایا! آمدن مرا در این جایگاه، برای آخرین بار قرار مده و برای سال آینده و تا زنده‌ام می‌داری، چنین وقوفی را نصیبم گردان و امروز، مرا سعادت‌مند و نجات یافته از آتش دوزخ و با دعای مستجاب قرار بده، مرا مورد رحمت و مغفرت خویش قرار ده و بهترین توجّهی را، که بر میهمانان خود می‌کنی، متوجّه من نیز بگردان و برترین خیر و برکت و رحمت و خشنودی و آمرزش را به من عطاکن و مال و جان مرا تا نزد خانواده‌ام بر می‌گردم، برای خودم و آنان مایه خیر و برکت گردان.

با نوای کاروان‌