حج از میقات تا میعاد صفحه 244

میهمانان وارد بر خود را اکرام نموده و مشمول رحمت و آمرزش خویش قرار دهد.

از امام علی علیه السلام نقل شده که شبی شاهد زیارت یک عرب بیابانی بوده که دامن کعبه را به دست گرفته و چنین عرض حال می‌کرد:

یا صاحِبَ الْبَیْتِ! أَلْبَیْتُ بَیْتُکَ، والضَّیْفُ ضَیْفُکَ، وَلِکُلّ ضَیْفٍ مَنْ ضَیَّفَهُ قِریً، فَاجْعَلْ قِرایَ مِنْکَ اللَّیْلَةَ الْمَغْفِرَةَ. (1)

ای صاحب خانه! خانه خانه توست و میهمان هم میهمان توست، و برای هر میهمانی هم از سوی میزبانی که میهمانی می‌کند میهمان‌نوازی‌ای خواهد بود، خدایا! میهمان‌نوازی مرا در این شب، آمرزش و مغفرت خود قرار بده ...

4- در پناه و ضِمان خداوند

زائری که دل از علایق مادّی دنیا کنده و برای ادای تکلیف و شوق دیدار کعبه با تحمّل رنج و سختی زیاد، به وادی عشق حق شتافته و میهمان پروردگار عالم است، طبق روایات متعدّد، به عنوان یک بخش از پاداش، در پناه و کفالت و ضمانت جانی و مالی و عملی خداوند قرار می‌گیرد.

امام صادق علیه السلام فرموده است: الْحاجُّ حُمَلانِهِ وَضِمانِهِ عَلَی اللَّهِ، فَإِذا دَخَلَ مَسْجِدَ الْحَرامِ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَحْفَظانِ طَوافِهِ وَسَعْیِهِ ... (2)

ضمانت و حفاظت حاجی و اثاث او برعهده خداست و آن گاه که وارد مسجدالحرام می‌شود، خداوند دو فرشته را مأمور حفاظت طواف و