- زیبایی حج 1
- مقدمه 1
- 1 نیّت خالص 3
- اشاره 3
- نیّت چیست؟ 5
- نیّتهای ناسالم 7
- نیّت سالم 9
- ارزش واقعی حج 11
- معیار ارزش و بیارزشی 12
- 2 به کجا میرویم؟ 16
- اشاره 16
- معبد پیامبران و امامان علیهم السلام 19
- سراسر قداست و شرافت 23
- 3 با کاروان نور 27
- اشاره 27
- آزمون و زمینه سازی 31
- مراقبت سخت 33
- اشاره 40
- 4 احرام در میقات 40
- 1- عرفان احرام 46
- 2- لبّیک صحیح 47
- اشاره 47
- تلبیه و احرام انبیاء علیهم السلام 49
- 5 در طواف یار 51
- اشاره 51
- فرمان سکوت و آرامش 54
- ورود به مسجدالحرام 55
- نگاه به کعبه 57
- طواف کعبه 60
- اشاره 60
- 1- طواف قبل از اسلام 61
- 2- هفت دور طواف 62
- 3- طواف دل 65
- اشاره 68
- 6 این چنین باید بود 68
- اشاره 72
- در برابر عظمت خدا 72
- 1- راز و نیاز امام حسن علیه السلام 74
- 2- گریه امام سجّاد علیه السلام 75
- 3- اشک امام باقر علیه السلام 76
- 4- نیایش امام جواد علیه السلام 77
- اشاره 81
- 7 اماکن مقدّس مسجدالحرام 81
- در کنار کعبه 85
- اشاره 87
- ارکان کعبه 87
- اشاره 88
- 1- رکن حجرالأسود 88
- نصب حجرالاسود 89
- استلام حجرالاسود 90
- دست بیعت 92
- 2- ارکان چهارگانه 94
- 3- رکن یَمانی 96
- 4- مُستجار 98
- 5- مُلتَزَم 98
- 6- حَطیم 100
- 7- حِجر اسماعیل علیه السلام 102
- 8- ناودان رحمت 105
- 9- مقام ابراهیم علیه السلام 107
- 10- بین رکن و مقام 110
- 11- پیراهن کعبه 111
- 12- جرعه زَمْزَم 112
- اشاره 114
- 8 سعی صفا و مَروه 114
- دو کوه صفا و مَروه 116
- وجوب سعی 118
- بر کوه صفا 120
- فلسفه سعی 123
- هَروَله 126
- تواضع و تربیت 128
- تقصیر 130
- اشاره 133
- 9 عرفات 133
- یَوم تَرویه 135
- صحرای عرفات 137
- وقوف در عرفات 140
- اعمال عرفه 143
- فقط خدا 147
- بزرگترین گناه! 148
- هدفهای بزرگ 150
- همنوا با حسین علیه السلام 153
- اشاره 156
- 10 مشعرالحرام 156
- پیامرسانی امام صادق علیه السلام 160
- حرکت کنیم 162
- با نوای کاروان 164
- وظایف مشعرالحرام 166
- احیا و شبزندهداری 169
- اشاره 171
- 11 مِنا 171
- چرا «منا» نامیده شده؟ 176
- فضیلت مِنا 178
- اعمال «منا» 179
- اشاره 179
- 1- رمی جمره عَقَبه 181
- اشاره 183
- 2- قربانی 183
- فلسفه رمی و قربانی 186
- 3- حلق یا تقصیر 190
- 4- بیتوته در «منا» 193
- اشاره 193
- سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله در منا 196
- 5- رمی جمرات 197
- اشاره 200
- 12 بازگشت به مکّه 200
- بهداشت تن و روان 203
- تحوّل اخلاقی 206
- اعمال پنجگانه 210
- 13 آموزههای حج 213
- اشاره 213
- الف: ارزش حج 216
- ب: نیّت پاک 217
- ج: مال پاک 219
- اشاره 219
- 1- دعای مستجاب 221
- 2- امنیت عمومی 222
- 3- عرفان و معناگرایی 225
- 4- مساوات و برادری 227
- الف: حقوق خانوادگی 229
- 5- حقوق انسانی 229
- اشاره 229
- ب: حقّ اقتصادی 230
- ج: حقوق اجتماعی 231
- د: حقوق سیاسی 232
- 14 منافع و آثار حج 236
- اشاره 236
- 1- آمرزش و گناهسوزی 238
- 2- سلامتی و طول عمر 241
- 3- به میهمانی خدا 242
- 4- در پناه و ضِمان خداوند 244
- 5- مصونیّت مال و بستگان 245
- 6- افزایش مال و ثروت 246
- 7- اصلاح ایمان 247
- 8- خیر دنیا و آخرت 248
- 9- برطرف شدن فقر و جلوگیری از مرگ بد 249
- 10- نورانیّت حج 250
- 11- نشانه قبولی حج 252
- اشاره 253
- 15 فلسفه حج 253
- 1- آزمایش الهی 256
- 2- شناخت عمومی 257
- 3- منافع عمومی 262
- 4- وحدت جبهه توحید 264
- 5- قیام برای مردم 269
- 6- رعایت احکام 271
- 7- بیعت با امام علیه السلام 273
- منابع عمده کتاب 276
- مهمترین اجتماع بزرگ 276
خَلَقَ اللَّهُ الجَنَّةَ لِمَنْ أَطاعَهُ وَأَحْسَنَ وَلَوْ کانَ عَبْداً حَبَشِیّاً، وَخَلَقَ النَّارَ لِمَنْ عَصاهُ وَلَوْ کانَ وَلَداً قُرَشِیّاً ...
خداوند، بهشت را آفریده، برای هر کسی که او را اطاعت کند و نیکویی نماید، اگرچه برده سیاهپوست حبشی باشد و دوزخ را آفریده، برای هر کسی که نافرمانی و عصیان خدا را کند، اگرچه فرزند قریشی (رسول خدا صلی الله علیه و آله) باشد.
ای طاووس! مگر سخن خدا را نشنیدهای که فرموده: وقتی در «صور» دمیده شود، هیچگونه نسبی میان آنها نخواهد بود، و از یکدیگر تقاضای کمک نمیکنند. (1)
ای طاووس! به خدا سوگند، فردای قیامت فقط عمل صالحی که پیش فرستادهای به حال تو نفع خواهد داشت. (2)
3- اشک امام باقر علیه السلام
افلح، خدمتگزار امام باقر علیه السلام میگوید: برای انجام حج همراه آن حضرت حضور داشتم، وقتی وارد مسجدالحرام شد و چشم او به خانه کعبه افتاد، با صدای بلند شروع به گریه نمود.
عرض کردم: ای مولای من! پدر و مادرم به قربانت، مردم دارند به شما نگاه میکنند، آهستهتر گریه کن.
امام علیه السلام فرمود: وای به حال تو، چرا بلند گریه نکنم؟ شاید خداوند بدین وسیله، به من نظر رحمت کند و فردای قیامت نزد او رستگار گردم.
1- 1. مؤمنون، 101.
2- 2. بحارالانوار، ج 46، ص 82.