حج برنامه تکامل صفحه 98

إِنَّ للَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی حَوْلَ الْکَعْبَةِ عِشْرِینَ وَ مِائَةَ رَحْمَةٍ مِنْهَا سِتُّونَ لِلطَّائِفِینَ وَ أَرْبَعُونَ لِلْمُصَلِّینَ وَ عِشْرُونَ لِلنَّاظِرِینَ (1) 1

برای خدا، در اطراف کعبه، 120 رحمت است (که پیوسته نازل می‌شود). 60 رحمت، مخصوص طواف‌کنندگان است و 40 رحمت، مربوط به نمازگزاران و 20 رحمت، برای نگاه‌کنندگان (به کعبه) است.

پس هشیاری بسیار، لازم است که آدمی، این چنین موقعیّت حسّاس و پرارزشی را با مسامحه و غفلت، از دست ندهد و عالی‌ترین منافع الهی را با سهل‌ترین اعمال عبادی به‌دست آورد.

ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ. (2) 2

این فضل خداست. آن را به هرکه بخواهد عطا می‌کند و خدا دارای فضل بسیار است.

راستی چه بجاست ...

آری، چه بجاست که اندکی انسان، سر به گریبان تفکر فرو ببرد و در عظمت و جلالت این موقف فوق‌العاده بزرگ و موقعیت بسیار عظیم خود بیندیشد که در کجا هستم و پا به چه پایگاه رفیع و خطیری نهاده‌ام؟!مطافی که قدم‌های پیغمبران و امامان علیهم السلام به آن‌جا رسیده است!سنگی که میلیاردها دست از انبیا و اوصیا، عبّاد و زهّاد، اتقیا و ازکیا، با آن، تماس پیدا کرده است!

خدا می‌داند که چه زمزمه‌های پر سوز و گدازی، از مناجات‌ها و راز و نیازهای شورانگیز، از سینه و قلب دلباختگان و بندگان عارف حضرت معبود، در آن فضا پخش شده و نورانیت و معنویتی خاصّ، به آن مکان بخشیده است.

امام امیرالمؤمنین علیه السلام، در مقام توجه دادن به عظمت موقعیت توفیق‌یافتگان به طواف بیت می‌فرماید: