دربارگاه نور صفحه 18

عرضه داشتم: فدایت، شوم ثواب زیادی است!

فرمود: به بیش از این تو را خبر ندهم؟

گفتم: خبر دهید.

فرمود: «لَقَضَاءُ حَاجَةِ امْرِئٍ مُؤْمِنٍ أَفْضَلُ مِنْ حَجَّةٍ وَحَجَّةٍ وَحَجَّةٍ حَتَّی عَدَّ عَشْرَ حِجَجٍ»؛ «برآوردن حاجت ونیاز مؤمن از حج و حج و حج، تا ده حج، برتر است!» (1)

احرام‌

ریشه لغوی واژه «احرام» از «حِرْم» یا «حُرْم» است که به معنای محروم نمودن یا امتناع از برنامه‌هایی است که به جهت مصالحی بر انسان حرام شده.

و در اصطلاح فقهی به معنای مُحرم شدن با دو پارچه سپید و گفتن «لبیک ...» همراه با نیت پاک و خالص است.

از آنجا که مُحرم به دستور شارع مقدس بیست و چند چیز را برخود حرام می‌کند و از افتادن در هر یک از محرمات احرام، امتناع می‌ورزد و از آن بیست و چند برنامه پرهیز می‌نماید. باید گفت بین مفهوم لغوی و اصطلاحی احرام، رابطه مستقیم برقرار است و مناسبت نزدیک وجود دارد.