روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 26

لذا، چگونه می‌توان با این نصّ، سخن حنفی و عسقلانی را که می‌گفتند پیامبر موافقت با یهود را دوست می‌داشت، توجیه کرد. و هیچ‌گاه این دو سخن با روایت فوق قابل جمع نیست. و نیز سخن زین الدین حنفی و عسقلانی با روایتی که از یعلی بن شدّاد از پدرش نقل کرده، منافات دارد. ابن شداد از پدرش نقل کرده که رسول خدا صلّی اللّه علیه و سلّم فرمود: با کفش‌هایتان نماز بخوانید و در این امر با یهود مخالفت کنید. (26)

و نیز در روایت دیگری آمده: خود را شبیه به یهود نکنید. (27)

آیا روزه‌ای که آن دو تن مدعی آن هستند که رسول خدا بخاطر موافقت با یهود می‌گرفت، مصداق تشبّه به یهود نیست که حضرت، خود از آن نهی فرمود. قاضی در شرح روایتی که از حضرت نقل کرده که آن حضرت فرمود: لاصومنّ التاسع: هر آینه روز نهم را روزه می‌گیرم- می‌گوید: شاید بتوان آن را با روز دهم جمع کرد، که روزه گرفتن در روز نهم بخاطر آن بود تا تشبّه به یهود که فقط در روز دهم روزه می‌گرفتند، صورت نگیرد (28) و نیز در کتاب المحیط آمده که: کراهت دارد از اینکه فقط در روز عاشورا، روزه گرفته شود چون باعث تشبّه به یهود می‌گردد. (29)

با این احوال آیا جایز است که ما در بعضی از اعیاد و روزه‌های یهود مشارکت داشته باشیم و