روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 38

[ب روایت زرارة]

ب. کافی: علی بن ابراهیم از پدرش و وی از نوح از شعیب نیشابوری از یاسین ضریر از حریز از زرارة و وی از ابی جعفر و ابی عبد اللّه علیهما السّلام نقل کرده که آن دو معصوم بزرگوار فرمودند: در روز عاشورا روزه نگیرید، روز عرفه در مکه و نه در مدینه و نه در وطن خود و نه در هیچ شهری از شهرها، روزه به جای نیاورید. (5)

مرحوم مجلسی می‌گوید: این حدیث مجهول هست، و یا بنابر صحت صدور حدیث، حمل بر آنجائی که رؤیت هلال مشتبه شد یا شخص در اثر روزه، از دعا کردن ناتوان می‌شود می‌گردد و یا نهی وارد در روایت بمعنای کراهت است. (6)

مؤلف: گرچه حمل مذکور بر خلاف ظاهر است، لکن به قرینه نهی از روزۀ عرفه که شکلی در حرام نبودنش نیست، بر آن معانی می‌توان حمل شود.

[ج روایت نجبة بن حارث عطار]

ج- کافی: حسن بن علی هاشمی از محمد بن موسی از یعقوب بنی یزید از حسن بن علی الوشاء گوید: نجبة بن حارث عطار برایم نقل نموده که از ابا جعفر علیه السلام در مورد روزه روز عاشورا سئوال نمودم. حضرت فرمود: روزه- در چنین روزی- بواسطه نزول ماه رمضان متروک شد. و آنچه که متروک شد،- به جای آوردنش- بدعت هست. فقال: صوم متروک بنزول شهر رمضان و المتروک بدعة. نجبة گوید: از ابا عبد اللّه علیه السلام،