ضیافت الهی صفحه 41

ص: 52

است که صبر چیست؟ صبر عصاره تمام نیروهاست؛ فشردن نیرو و عصاره نیروها برای مقابله با تهدیدها. اینکه در قرآن کریم فرموده: «واستعینوا بالصبر والصلاه و انها لکبیره الا علی الخاشعین»(1) قبول این مسئولیت و حقیقت نماز و قبول صبر و حقیقت آن و معرفت نسبت به آن مهم است. مگر برای آنهایی که بنده خاشع اند. بندگانی که در حقیقت تسلیم و سلم محض هستند و این مسأله ای مهم است که باید به آن توجه نمود.

عمده ترین مسأله

پس عمده ترین مسأله ولایت است. لذا حضرت فرمود: «من اقام الصلاه فقد اقام ولایتی؛ هر کس نماز را اقامه کند مثل این است که ولایت مرا اقامه کرده است.» اینها دست خدا «ید اللّه» و چشم حضرت حق «عین اللّه» هستند. در زیارت رجبیه می خوانیم: «لافرق بینک و بینهم اِلا انهم عبادک؛ خدایا هیچ فرقی بین تو و بین اینها نیست مگر اینکه اینها بندگان تو هستند». تو خالقی و اینها مخلوق تو. البته به قول شاعر: میان احد و احمد یک میم فرق است و عالمی در این یک میم غرق است. این است که حضرت فرمود: «نفعل ما نشاء؛ هر کاری را که بخواهیم انجام می دهیم.» البته باذن خدا. در ادامه روایت آمده: «ولایتنا التسلیم لاِمرنا؛ ولایت ما تسلیم شدن به امر ماست» چرا؟ باننا عین اللّه، بانَّنا سِرُّ