ص:3
1- (1) - وافی، ج 2، کتاب الصیام، ص 5، و احتمال می رود مقصود از «وَاَنَا اجْزی علیه» این باشد که من خود پاداش آن را می دهم.
که جان را تزکیه سازد، و محقّقاً زیانکار است آنکه جان را در ظلمت و تاریکی های جهل و معصیت پنهان دارد»(1).
آئین مقدس اسلام و مجموعه احکام حیات بخش آن برای رهاندن انسان از دام خواسته های حقیر جسمانی و حیوانی است; چرا که تا عقاب جان آدمی از دام شهوت و هوس، و قید و بند نیازهای زمینی نرهد هرگز به فراز قرب حق و به اوجهای آسمانی پر نمی کشد.
اسلام پیروان خویش را در هر گوشه از زندگی، و در کشاکش نیازها و خواسته ها، به سوی همین وارستگی از بندهای حیوانی و آراستگی به فضایل نفسانی فرا می خواند. و احکام آن در هر زمینه مسلمان را به سوی همین هدف برتر می برد.
ما مسلمانان اگر به راستی و نه تنها در سخن که در عمل نیز، پیرو اسلام باشیم، و دستورات این آیین آسمانی را آنچنان که هست و باید بکار بندیم، بی تردید به قلّه های فرازمند معنویت