- آغازه 1
- دیباچه ایوان نجف عجب صفایی دارد 2
- تحفه اول : درحریم کعبه شاه انس وجان آمدپدید 6
- درحریم کعبه شاه انس وجان آمدپدید 7
- حضرت در خردسالی 19
- حکایت 21
- حکایت 23
- حکایت 24
- حکایت 24
- امام ، عبادت ، زندگی 30
- تحفه دوم : امام ، عبادت ، زندگی 30
- حکایت 32
- حکایت 34
- حکایت 40
- حکایت 42
- حکایت 44
- حکایت 49
- حکایت 53
- حکایت 57
- حکایت 58
- حکایت 60
- امام ، عبادت پرستش 63
- تحفه سوم : امام ، عبادت پرس 63
- امام و نماز 68
- حکایت 68
- امام و روزه 74
- امام و حج 76
- حکایت 77
- حکایت 78
- امام و زکات ، انفاق ، خمس 79
- حکایت 80
- حکایت 82
- حکایت 82
- امام و جهاد 84
- حکایت 86
- حکایت 89
- امام ، عبادت ، مردمداری 92
- تحفه چهارم : امام ، عبادت ، مردمداری 92
- امام و میهمانان 93
- حکایت 94
- حکایت 94
- امام و همسایگان 95
- حکایت 95
- حکایت 97
- امام و خویشاوندان 97
- حکایت 98
- امام و نیازمندان 98
- حکایت 98
- امام و همسفران 100
- حکایت 100
- حکایت 101
- حکایت 103
- امام و خانواده شهدا 104
- حکایت 105
- امام و بیماران 106
- حکایت 107
- امام و دانشمندان 108
- مسلم و مسلمه 109
- حکایت 110
- امام و زیردستان 111
- حکایت 111
- حکایت (180) 112
- حکایت 114
- امام و ورزشکاران 115
- امام و سالخوردگان 115
- حکایت 117
- امام و گناهکاران 119
- حکایت 119
- حکایت 120
- تحفه پنجم : امام ، عبادت ، سیاست 121
- امام و خلافت و حکومت 121
- حکایت 123
- امام و اجرای عدالت 125
- حکایت 127
- حکایت 128
- حکایت 129
- امام و کارگزاران 130
- حکایت 132
- امام و ساده زیستی 132
- 1- خانه ی امام 133
- ساده زیستی و زهد 133
- 2- لباس امام 134
- 3- غذای امام 136
- 4- درآمد امام 137
- حکایت 138
- امام و شهروندان 139
- حکایت 139
- امام و دادگری 140
- حکایت 140
- حکایت 142
- حکایت 143
- امام و عمران دارالاسلام 143
- تحفه ششم : امام ، عبادت ، جهاد 145
- امام و جهاد 145
- حکایت 146
- امام و جهاد اکبر 147
- حکایت 149
- حکایت 149
- اخلاص امام در گستره ی جهاد 155
- امام و جهاد جوانمردانه 159
- حکایت 161
- حکایت 163
- خطبه ها 166
- کلمات قصار 182
- تحفه هشتم : امام ، عبادت ، شهادت 184
- امام ، عبادت ، شهادت 184
- حکایت 189
- حکایت 199
- ختام : اوصاف علی (علیه السلام ) به گفتگو ممکن نیست 204
- پی نوشتها 205
- 1 تا 150 205
- 151 تا 305 221
می پرسم : جویندگان حلال کیانند ؟
می فرماید : آنان که جهت برآوردن نیازهای معیشتی خود و افراد تحت تکلفشان از طرق شرعی و قانون مبتنی بر شرع مقدس اقدام می نمایند .
می پرسم : این جویندگان در منظر شرع گرامی چه جایگاهی دارد ؟ )
می فرماید : جایگاهی فوق العاده رفیع چنانکه امام علی (علیه السلام ) بزرگترین تفریح را کار بر می شمرد و امام محمد باقر (علیه السلام ) در پاسخ به فرد ظاهر بین و ساده اندیشی که اشتغال حضرت به زراعت را حمل بر دنیاطلبی نموده و ایشان را از آن برحذر داشته است عمل خود را طاعتی از طاعات خدای تعالی معرفی می نماید و بر آن تاکید نیز می فرماید . (176)
می پرسم : عنایت امام علی (علیه السلام )
به جویندگان روزی حلال چیست ؟
می فرماید : ضمن سفارش ایشان به رعایت تقوی الهی و رعایت انصاف در امر کسب و تامین معاش و پرهیز از کم کاری ، کم فروشی ، گرانفروشی ، تقلب در معامله ، نپرداختن زکات و امثال ذلک ، شرایط مناسب و امنیت چند بعدی را برای کار و فعالیت آنان فراهم می آرود ؛ چنانکه نقل است حضرت (علیه السلام ) از کاسبان بابت مغازه ها و دکانهای بازار کرایه ای دریافت نمی فرمود . (177)
سپس می فرماید : علاوه بر این امام (علیه السلام ) با فرهنگ مخرب گوشه گیری و رهبانیت به سبک دیگر تحریف شده به شدت مخالفت می ورزید و آن را موجب گسترش فقر ، و توسعه ی فقر را زمینه ساز سست شدن ایمان و مبانی اعتقادی آن قلمداد می فرمود .
حکایت
آورده اند که روزی علاء بن زیاد از برادرش عاصم به امیر مومنان شکایت برد و گفت که او لباسی خشن پوشیده و به کلی دست از دنیا و تامین معاش خانواده برداشته است . امام ، عاصم را طلبید و بدو فرمود : ای دشمن نفس خود ، شیطان تو را فریب داده و سرگردان کرده است ؟ چرا به زن و فرزندانت رحم نمی کنی ؟ آیا گمان می کنی که خداوند چیزهای پاک را حلال کرده اما دوست ندارد که تو از آنها استفاده کنی ؟