عبادت روح زندگی صفحه 173

زن که در درون، از کار خود در پیشگاه خدا شرمسار بود، از تقاضای مرد عابد متأثّر شد و به او گفت: چه شد که به سوی من آمدی؟ عابد پاسخ داد: عابدی مرا بدین عمل ترغیب کرد.

زن گفت: او شیطان است، او عابد نیست! ای بنده خدا! ترک گناه برتر از توبه پس از آن است. چنین نیست که هر کس در آرزوی توبه به سر می برد، بدان توفیق یابد و بدون تردید، آن عابد دروغین ابلیس است؛ برگرد که اگر غایب شد، او ابلیس است.

عابد به معبد خود بازگشت، دیگر آن عابد دروغین را ندید. همان شب، آن زن از دنیا رفت و مورد غفران الهی واقع شد. از سوی خداوند به موسی کلیم علیه السلام وحی رسید: یا موسی! بر فلان زن، که از دنیا رفته است نماز بخوان، و مردم را به شرکت در نماز او دعوت کن. من این زن را به خاطر آنکه بنده مرا از معصیت باز داشته است، مورد بخشش خود قرار داده ام.(1)

در اهمّیت توبه، همین بس که در قرآن کریم سوره ای به این نام است.

نکات این داستان

1. از ظاهر اعمال دیگران نباید فریفته گشت.

2. باید فرهنگ حاکم بر صاحبان عمل را ملاحظه کرد.

3. باید نهی از منکر کرد و دیگران را از گناه بازداشت.

4. می توان به عاقبت شرمساری در پیشگاه خدا امید بست.

4. نهی از منکر، حتّی برای یک زن فاسد نیز عاقبتی خوب و درخشان آفرید.