عبادت روح زندگی صفحه 85

رضی الدین طبرسی (فرزند طبرسی صاحب مجمع البیان) در مشکاه الانوار نقل می کند: امیر مؤمنان علی علیه السلام به یکی از مؤمنان فرمود:

یا مؤمن! إنّ هذا العلم والأدب ثمن نفسک، فاجتهد فی تعلّمها، فما یرید من علمک وأدبک، یزید من ثمنک وقدرک؛ فإنّ بالعلم تهتدی إلی ربک وبالأدب تحسن خدمه ربّک وبأدب الخدمه یستوجب العبد ولایته وقربته؛(1) ای مؤمن! علم و ادب (حکمت نظری و حکمت علمی) قیمت جان توست و هرآنچه از این دو را بیشتر به دست آوری، بر قیمت و ارزش خود می افزایی، و در این باره باید توجه داشته باشی که علم تو را با خدایت آشنا می سازد؛ ولی تو را به بندگی شایسته در پیشگاه حق موفق می دارد، و نیز از طریق ادب؛ یعنی در پرتو ادب است که تو به بندگی بایسته دست می یابی، و از این راه به «ولایت و تقرب» خدا نایل می آیی.

آری، انسان از راه علم دانش (دانش نظری، حکمت نظری) به معرفت و خداشناسی دست می یابد و از طریق ادب، (دانش علمی، حکمت علمی) به بندگی شایسته خدا همت می گمارد.

4. باز شدن چشم برزخی و دست یابی به مقامات

در پرتو عبادت، کمالات نهفته در درون جان آدمی شکوفا می گردد و دیدگان برزخی آدمی بینا می شود؛ یعنی زمینه دست یابی به کمالات، و طی کردن مراحل معنوی و رسیدن به مقامات انسانی آماده می شود. آدمی با عبادت اوج می گیرد، تربیت می شود و نفس او مراحل معنوی را طی می کند و به تکامل می رسد.