تفسیر نماز صفحه 93

1- 197) سوره انعام، آیه 12.

2- 198) سوره انبیا، آیه 107.

3- 199) سوره الرحمن، آیه 2.

و حتی حکومت هم تحت مالکیت اوست: «قُل اللَّهُمَّ مالِک المُلْک»(1) چنانکه انسان نیز نسبت به اعضای بدن خود هم مالک است و هم حاکم و فرمانروا.

مالکیت خدا واقعی است، نه اعتباری و قراردادی. گرچه خداوند هم مالکِ دنیاست و هم آخرت، اما چون انسان در دنیا خود را مالک اشیا و امور می بیند از مالکِ اصلی غافل می شود، ولی در آن روز که همه اسباب قطع و نسبت ها محو و زبانها مُهر زده می شود، مالکیتِ الهی را بخوبی احساس و ادراک می کند، لذا به او خطاب می شود: «لِمَنِ الْمُلْک الْیَوْم» امروز حکومت از آن کیست؟ و او که تازه چشمش باز شده

می گوید: «لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَّهار»(2)

نمازگزاری که در هر نماز می گوید: خداوند «مالک یوم الدین» است همواره در یادِ معاد و قیامت است و هر کاری که می خواهد بکند از ابتدا به فکر حساب و کتاب روز جزاست.

55- واژه دین

تفسیر نماز » واژه دین

کلمه «دین» در معانی گوناگون بکار رفته است:

1- شریعت و قانون الهی، چنانکه قرآن می فرماید: «اِنَّ الدّینَ عِنْدَاللَّهِ الْاِسْلام»(3) همانا دین در نزد خدا اسلام است.

2- عمل و اطاعت، چنانکه قرآن می فرماید: «لِلَّهِ الدّینُ الْخالِصُ»(4) دین خالص (عمل خالص) برای خداست.