نماز و عبادت امام حسین علیه السلام صفحه 84

149- بهترین عمل برای سفر آخرت

مرحوم آیه الله سید محمد حسین شیرازی نوه مرحوم آیه الله العظمی میرزای شیرازی بزرگ بعد از وارد شدن به ایران و مسدود شدن راه عراق در اثر جنگ جهانی دوم به اینجا آمد و برای خانواده اش که در نجف بودند ، فوق العاده ناراحت می شود مراجعه می کند به کسی که ارتباط با ارواح بر قرار می کرده - نه به وسیله هیپنوتیزم . . . دو سوال می کند مطابق با واقع جواب می آید ، علاقمند می شود ، سوال سوم می کند : بهترین عمل برای سفر آخرت چیست ؟ بعد از موعظه ها چنین جواب می آید بهترین عمل برای سفر آخرت زیارت عاشورا است . بدین جهت مرحوم آیه الله سید محمد حسین شیرازی تا آخر عمر ملتزم و مداوم به زیارت عاشورا بود .

150- رفع گرفتاری

یکی از علما و حجج اسلام و از ذریه رسول الله صلی الله علیه و آله در یادداشتهای خود چنین فرموده بود : شبی از طریقی به من الهام شد که مبلغ چهل و پنج هزار تومان بر درب مغازه یکی از بندگان خدا که مرد محترمی از اهل اصفهان است (و نخواسته اسمش گفته شود) صبح متحیر بودم چه کنم ، آیا آنچه فهمیدیم صحیح است یا نه و نمی دانستم چقدر پول دارم ؟ وقتی مراجعه کردم دیدم موجودی من چهل و پنج هزار تومان است ، اول وقت رفتم درب مغازه آن آقا که از محترمین آن شهر بود ، دیدم دو نفر درب مغازه او ایستاده اند ، به آن آقا گفتم : من با شما کاری دارم

، می خواهم با هم برویم جایی و برگردیم .

گفت : بسیار خوب . من ایشان را بردم مسجدالنبی واقع در خیابان جی ، آنجا عمله و بنا کار می کردند ، لب ایوان طرف قبله نشستیم .

من به ایشان گفتم : من مامور هستم گرفتاری شما را اصلاح کنم ، مشکلی داری بگو ، هر چه اصرار کردم نگفت ، بالاخره آن مبلغ را به ایشان دادم ولی نگفتم چقدر است . ایشان بی اختیار به گریه افتاد و گفت :

من چهل و پنج هزار تومان قرض داشتم ، چهل زیارت عاشورا نذر کردم بخوانم و امروز بعد از اذان آخر آن را خواندم و از آقا ابی عبدالله الحسین علیه السلام خواستم رفع گرفتاریم شود که بحمد الله گره باز گردید .

151- شفای بیمار

یکی از فامیلهای نزدیک آقا سید زین العابدین ابرقویی سخت دچار دل درد می شود تا حدی که خون از گلوی او بیرون می آید ، دکترها مایوس شده و دستور حرکت به تهران و عمل جراحی را خبر دادند ، خبر را به آقا سید زین العابدین رساندند و درخواست دعا و توسل نمودند ، ایشان به فرزندان خود دستور دادند وضو بگیرند و در میان آفتاب مشغول می شوند ، پس از ساعتی ناگهان از اطاق خود بیرون آمده و گفتند :