نماز و عبادت امام حسین علیه السلام صفحه 89

158- دعا در قنوت

اللهم منک البدء و لک المشیه ، و لک الحول و لک القوه ، و انت الله الذی لا اله الا انت ، جعلت قلوب اولیائک مسکنا لمشیتک و مکمنا لارادتک ، و جعلت عقولهم مناصب اوامرک و نواهیک .

فانت اذا شئت ما تشاء حرکت من اسرارهم کوامن ما ابطنت فیهم ، و ابداءت من ارادتک علی السنتهم ما افهمتهم به عنک فی عقودهم ، بعقول تدعوک و تدعو الیک بحقائق ما منحتهم به ، و انی لاءعلم مما علمتنی مما انت المشکور ، علی ما منه اریتنی ، و الیه آویتنی .

اللهم و انی مع ذلک کله عائذ بحولک و قوتک ، راض بحکمک الذی سقته الی فی علمک ، جار بحیث اجریتنی ، قاصد ما اممتنی ، غیر ضنین بنفسی فیما یرضیک عنی ، اذ به قد رضیتنی ، و لا قاصر بجهدی عما الیه ندبتنی ، مسارع لما عرفتنی ، شارع فیما اشرعتنی ، مستبصر ما بصرتنی ، مراع ما ارعیتنی ، فلا تخلنی من رعایتک ، و لا تخرجنی من عنایتک ، و لا تقعدنی عن حولک ، و لا تخرجنی عن مقصد انال به ارادتک .

و اجعل علی البصیره مدرجتی ، و علی الهدایه محجتی ، و علی الرشاد مسلکی ، حتی تنیلنی و تنیل بی امنیتی ، و تحل بی علی

ما به اردتنی ، و له خلقتنی و الیه آویتنی .

و اعذ اولیاءک من الافتتان بی ، و فتنهم برحمتک لرحمتک فی نعمتک تفتین الاجتباء ، و الاستخلاص بسلوک طریقتی و اتباع منهجی ، و الحقنی بالصالحین من آبائی و ذوی رحمی ؛

پروردگارا ! آغاز هر چیز از توست و اراده انجامش در اختیار تو ، و نیرو و توان از آن توست ، و تو خدایی هستی که معبودی جز تو نمی باشد ، جان های اولیایت را جایگاه اراده و محل مشیت خود مقرر فرمودی ، و در افکارشان اوامر و نواهیت را قرار دادی ، تا یک لحظه از یاد تو غافل نگردند .

و تو آنگاه که اراده امری را بنمایی ، در افکارشان آنچه خود در آنها به ودیعت نهاده ای را به حرکت در آورده ، و بر زبانشان آنچه خود به آنان تفهیم کرده ای را جاری می سازی ، با عقل هایی که تو را خوانده و با حقایقی که به آنان ارزانی داشته ای به سوی تو می خوانند ، و من می دانم از آنچه به من آموخته ای ، از چیزهایی که تو بر آنها شایسته سپاس می باشی ، از چیزهایی که به من نشان داده ای و به سوی آن مرا پناه داده ای .

خداوندا ! و با این وجود به نیرو و توان تو پناهنده و به قضا و قَدَرت که در علمت مرا در جهت آن قرار دادی ، و در مسیر آن به حرکت در می آیم ، و به آنچه تو بخواهی مصمم می گردم ، راضی هستم ،