- سخن ناشر 1
- طبیب یکی از اسامی حق 2
- فصل اول : قرآن ، نسخه درمان 2
- قرآن ، نسخه درمان 2
- پیغمبر ، طبیب دوره گرد 3
- «جهل» ، در رأس همه بیماری ها 4
- عدم درمان «جهل» ، مایه عذاب اخروی 4
- فرستاده شدن پیامبر در زمان فاصله و جدایی مردم از رسالت 5
- تغییر نسخه مسیح توسّط یهودیان معاند 6
- اهمیت نماز نزد انبیاء و اهل بیت 8
- سِرَّ دعوت اهل بیت : به نماز از سوی پیامبر 9
- نماز ، مهم تر است 10
- شهادت به اقامه نماز امام رضا علیه السلام در زیارت حضرت 10
- کناره گرفتن امیر مؤمنان علیه السلام برای گزاردن نماز ، در اوج جنگ 11
- تباه کردن نماز از طرف نسل های بعد از نوح 12
- فرستاده شدن طبیب عرشی پس از ششصد سال 13
- تلاش دشمن برای خواب کردن مردم 14
- آمدن پیامبر با نسخه قرآن 17
- سؤال درمان از طبیبان دین کن 17
- نسخه درمان امام علی علیه السلام 18
- روشنی دل با روشنگری های پروردگار عالم در قرآن مجید 19
- نتایج روشنگری پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم با قرآن 21
- روی آوردن به خیرخواهی خداوند 22
- درمان با قرآن ، نیازمند تخصّص 23
- فصل دوم : درمان با قرآن ، نیازمند تخصّص* 23
- لزوم مراجعه به اهل ذکر از نظر قرآن 24
- استفاده از روشنگری های خداوند ، نیازمند تخصّص 24
- لزوم مراجعه به افراد آشنا به روایات در زمان عدم دسترسی به اهل بیت 25
- اهمیت مجالس روشنگری خدا از طریق اهل بیت و عارفان به روایاتشان 28
- آرزوی آمدن آمریکا ، میل به ستمکاران و مخالف با روشنگری قرآن 32
- قضیه صفوان و میل به بقای هارون 33
- میل به ستمکار ، موجب شرکت در ستمکاریهای او 35
- فرهنگ شیعه و احتیاط درباره میل به ستمکاران 38
- احتیاط تاجر شیرازی در باره استعمال تنباکو در زمان تحریم آن 39
- احتیاط شدید مرحوم خرازی 40
- رسیدن آتش در قیامت در صورت میل به ستمگر در باطن قلب 42
- شرکت در جهاد تنها با آرزوی راستین آن 43
فرستاده شدن طبیب عرشی پس از ششصد سال
امیرمؤمنان علیه السلام می گوید ، ششصد سال بود که مردم صدای طبیب عرشی را نشنیده بودند . خداوند پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم را به در چنین وقتی فرستاد : «أَرْسَلَهُ عَلَی حِینِ فَتْرَهٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَهٍ مِنَ الْاُمَمِ» .(1) صدا آدم را از خواب بیدار می کند . ما اگر می خواهیم صبح از خواب بیدار بشویم ، ساعت زنگ دار را بالای سرمان می گذاریم یا اگر مسجد نزدیک است ، صدای بلندگو ، ما را از خواب می پراند ، یا اول قیامت ، صدای صور ، تمام مرده ها را از مردگی بیدار کرده و آن ها را وارد محشر می کند . صدای انبیاء ، مردم را از جهل درآورد و بیدار کرد و از آن ظلمتکده خطرناک بیرون آورد : «لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ» (2). چون ششصد سال بود ، صدای دکتر نشنیده بودند ، امیرمؤمنان علیه السلام می گوید : «طُولِ
1- نهج البلاغه: خطبۀ 158.
2- ابراهیم:1.