مقباس المصابیح در تعقیبات نماز و آثار آن صفحه 104

دارِالسَّلامِ وَ جِوارِ(1) نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَ آلِه علیهم السلام اَللّهُمَ ما بِنا مِنْ نِعْمَهٍ فَمِنْکَ لا اِلهَ اِلاّ أَنْتَ اَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ».(2)

فایده: بدان که اکثر علما گفته اند که: باید اکثر تعقیبات نماز مغرب بعد از نافله ها خوانده شود که وقت نوافل که تا برطرف شدن سرخیِ جانب مغربست بیرون نرود. و بعضی گفته اند که: تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام را پیش بخواند و باقی را بعد.

و گمان فقیر آنست که: آنچه توان پیش از نوافل خواندن، افضل آنست که پیشتر بخواند؛ خصوصاً تعقیباتی که وارد شده است که پیش از آن که پا را حرکت دهد بخواند؛ و چون خوفِ بیرون رفتنِ وقت نوافل به هم رساند باقی را تأخیر کند؛ چنانچه در حدیث معتبر وارد شده است که: فضیلت تعقیب فریضه بر تعقیب نافله به قدر فضیلت فریضه است بر نافله.(3)

و در سجده شکر خلافی هست، و احادیث نیز اختلافی دارد، و ظاهراً مقدّم داشتن بر نوافل افضل باشد، و اگر تأخیر کند نیز خوبست، و اگر هر دو را به عمل آورد شاید بهتر باشد.

1- 1_ ع و آ: جَوارِ.
2- 2_ مصباح، شیخ طوسی، ص 102، فصل فی سیاقه الصلوات... ؛ بلدالأمین، ص 28، ما یعقب به صلاه المغرب.
3- 3_ کافی، ج 3، ص 341، باب التعقیب بعد الصلاه والدعاء؛ وسایل الشیعه، ج 6، ص 436، باب استحباب اختیار الدعاء... .