مقباس المصابیح در تعقیبات نماز و آثار آن صفحه 111

فَکِدْهُ وَ مَنْ نَصَبَ لَنا فَخُذْهُ یا رَبِّ أَخْذَ عَزیزٍ مُقْتَدِرٍ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اصْرِفْ عَنّی مِنَ الْبَلِیّاتِ وَالاْآفاتِ وَ الْعاهاتِ وَ النِّقَمِ وَ لُزُومِ السَّقَمِ وَ زَوالِ النِّعَمِ وَ عَواقِبِ التَّلَفِ وَ ما طَغی بِهِ الْماءُ لِغَضَبِکَ وَ ما عَتَتْ بِهِ الرّیحُ عَنْ أَمْرِکَ وَ ما أَعْلَمُ وَ ما لا أَعْلَمُ وَ ما أَخافُ وَ ما لا أَخافُ وَ ما أَحْذَرُ وَ ما لا أَحْذَرُ وَ ما أَنْتَ بِهِ أَعْلَمُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِّجْ هَمّی وَ نَفِّسْ غَمّی وَ سَلِّ حُزْنی وَ اکْفِنی ما ضاقَ بِه صَدْری وَ ما عیلَ بِه صَبْری وَ قَلَّتْ فیهِ(1) حیلَتی وَ ضَعُفَتْ عَنْهُ قُوَّتی وَ عَجَزَتْ عَنْهُ طاقَتی وَ رَدَّتْنی فیهِ الضَّرُورَهُ عِنْدَ انْقِطاعِ الاْآمالِ وَ خَیْبَهِ الرَّجاءِ مِنَ الْمَخْلُوقینَ إِلَیْکَ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اکْفِنیهِ یا کافِیاً مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ لا یَکْفی مِنْهُ شَیْ ءٌ اِکْفِنی کُلَّ شَیْ ءٍ حَتّی لا یَبْقی مِنْهُ شَیْ ءٌ یا کَریمُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ(2) وَ ارْزُقْنی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرامِ وَ زِیارَهَ قَبْرِ نَبِیِّکَ صلی الله علیه و آله (3) مَعَ التَّوْبَهِ وَ النَّدَمِ اَللّهُمَّ إِنّی أَسْتَوْدِعُکَ نَفْسی وَ دینی وَ أَهْلی وَ مالی وَ وُلْدی وَ إِخْوانی وَ أَسْتَکْفیکَ ما أَهَمَّنی وَ ما لَمْ یُهِمَّنی وَ أَسْئَلُکَ بِخَیرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ الَّذی لا یَمُنُّ بِه سِواکَ یا کَریمُ الْحَمْدُ للّه ِ الَّذی قَضی عَنّی صَلاهً کانَتْ عَلَی الْمُوءْمِنینَ کِتاباً مَوْقُوتاً».(4)

4- دعای «اللهم إنه لیس لی علم بموضع رزقی...»

چهارم: سیّد بن طاوس رضی الله عنه از عبید بن زراره روایت کرده است که: مردی به خدمت حضرت صادق علیه السلام آمد و از تنگدستی شکایت کرد، و گفت: هر چند در طلب روزی به شهرها می گردم تنگی معیشتِ من زیاده می گردد. حضرت فرمود که: چون از نماز خفتن فارغ شوی، با تأنّی این دعا بخوان.

راوی گفت: بعد از اندک مدّتی حال آن مرد نیکو شد، و مال بسیار به هم رسانید. و دعا این است:

1- 1_ حاشیه ع و آ: بِهِ.
2- 2_ حاشیه هر سه نسخه: وَ الأَئمهَ عَلَیه وَ عَلَیهمُ السَّلامُ.
3- 3_ حاشیه متن و ع: علیه السّلام.
4- 4_ فلاح السائل، ص 254، فصل السادس و العشرون... ؛ مصباح، شیخ طوسی، ص 110، أربع رکعات آخر.