مقباس المصابیح در تعقیبات نماز و آثار آن صفحه 138

سَبَقُونا بِالاْءیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فی قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَوءُفٌ رَحِیمٌ اَلْحَمْدُ للّه ِ الَّذی قَضی عَنّی صَلاهً کانَتْ عَلَی الْمُوءْمِنینَ کِتاباً مَوْقُوتاً وَ لَمْ یَجْعَلْنی مِنَ الْغافِلینَ».(1)

31- دعای «اللهم إنی أصبحت أشهدک و کفی...»

سی و یکم: شیخ طوسی و کفعمی و علاّمه حلّی _ رضی اللّه عنهم _ این دعا را در تعقیب نماز صبح ایراد نموده اند، و مسمّی است به دعای حریق؛ و سبب این تسمیه آنست که: از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده اند که گفت: شنیدم از پدرم(2) امام محمّد باقر علیه السلام که گفت: روزی با پدرم امام زین العابدین علیه السلام رفتیم به عیادت مرد پیری از انصار؛ ناگاه مردی آمد و گفت: با پدرم که زود برگردید که آتش در خانه شما افتاد و سوخت. پدرم گفت: واللّه که نسوخته است. آن مرد رفت و به زودی معاودت کرد و گفت: خانه شما سوخت. پدرم سوگند یاد کرد که نسوخته(3). باز جمعی از یاران و خویشان آمدند و خبر سوختن را گفتند و حضرت انکار کرد؛ تا آن که ظاهر شد که خانه های اطراف خانه آن حضرت سوخته بود و آن خانه مقدّسه سالم مانده بود.

من از پدرم پرسیدم که سبب این امر غریب چه بود که جمیع خانه های اطراف سوخت و خانه شما محفوظ ماند؟ حضرت فرمود که: این به سبب میراثی است که از علوم حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله به ما رسیده است، و ما آن را دوست تر می داریم از دنیا و آنچه در آن هست از مال و جواهر و املاک و لشکر و حربه(4) و سلاح؛ و آن سرّی است که حضرت جبرئیل علیه السلام برای حضرت رسول صلی الله علیه و آله آورد، و آن حضرت به حضرت امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه علیهماالسلام تعلیم نمود، و به ما میراث رسیده؛ و این دعای کامل است، هر که این دعا را در اوّلِ روز بخواند در هر روز، حق تعالی موکّل گرداند بر او هزار ملک که حفظ نمایند جان و اهل و فرزندان و مال و حشم و خدم او را و هر چه اعتنا به

1- 1_ مصباح، شیخ طوسی، ص 217، صلاه الصبح... ؛ مصباح، شیخ کفعمی، ص 68، فصل الرابع عشر فی تعقیب صلاه الصبح.
2- 2_ ع: از پدرم شنیدم.
3- 3_ آ: پدرم گفت واللّه نسوخته است.
4- 4_ ع: + و خزینه .