مقباس المصابیح در تعقیبات نماز و آثار آن صفحه 173

«أُناجیکَ یا سَیِّدی کَما یُناجی الْعَبْدُ الذَّلیلُ مَوْلاهُ وَ أَطْلُبُ إِلَیْکَ طَلَبَ مَنْ یَعْلَمُ أَ نَّکَ تُعْطی وَ لا یَنْقُصُ ما(1) عِنْدَکَ شَیْ ءٌ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفارَ مَنْ یَعْلَمُ أَنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاّ أَنْتَ وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ تَوَکُّلَ مَنْ یَعْلَمُ أَ نَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ».(2)

14- دعای «اللهم إنی أعوذ بک أن تبتلینی...»

چهاردهم: عبداللّه بن جعفر حمیری در قرب الاسناد به سند معتبر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که: حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در سجده این دعا می خواندند:

«اَللّهُمَّ إِنّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ تَبْتَلِیَنی بِبَلِیَّهٍ تَدْعُونی ضَرُورَتُها عَلَی أَنْ أَتَغَوَّثَ بِشَیْ ءٍ مِنْ مَعاصیکَ اَللّهُمَّ وَ لا تَجْعَلْ بی(3) حاجَهً إِلی أَحَدٍ مِنْ شِرارِ خَلْقِکَ وَ لِئامِهِمْ فَإِنْ جَعَلْتَ بی حاجَهً إِلی أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ فَاجْعَلْها إِلی أَحْسَنِهِمْ وَجْهاً وَ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ أَسْخاهُمْ بِها نَفْساً وَ أَطْلَقِهِمْ بِها لِساناً وَ أَسْمَحِهِمْ بِها کَفّاً وَ أَقَلِّهِم بِها عَلَیَّ اِمْتِناناً».(4)

15- دعای «اللهم إن ظن الناس بی حسن...»

پانزدهم: ایضاً حمیری از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که: پدرم در سجده این دعا می خواندند:

«اَللّهُمَّ إِنَّ ظَنَّ النّاسِ بی حَسَنٌ فَاغْفِرْلی ما لایَعْلَمُونَ وَ لا تُوءاخِذْنی بِما یَقُولُونَ وَ أَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ»

و فرمود که این دعا نیز می خواندند:

«یا ثِقَتی وَ رَجائی فی شِدَّتی وَ رَخائی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ الْطُفْ(5) بی فی

1- 1_ ع و آ: ممّا.
2- 2_ أمالی، شیخ صدوق، ص 255، مجلس الرابع و الأربعون... ؛ روضه الواعظین، ج 2، ص 326، مجلس فی ذکر الدعاء فی حوائج المؤمنین.
3- 3_ حاشیه متن و آ: لِی.
4- 4_ قرب الأسناد، ص 2، جزء الأول... ؛ مستدرک الوسایل، ج 4، ص 449، باب استحباب الدعاء بالمأثور.
5- 5_ حاشیه متن: لِی.