مقباس المصابیح در تعقیبات نماز و آثار آن صفحه 51

وَ مَرْغُوباً إِلَیْکَ فیهِ فَأَحْیِنی ما اَحْیَیْتَنی(1) عَلی ذلِکَ وَ أَمِتْنی إِذا أَمَتَّنی عَلی ذلِکَ وَ ابْعَثْنی إِذا بَعَثْتَنی(2) عَلی ذلِکَ وَ إِنْ کانَ مِنّی تَقْصیرٌ فیما مَضی فَإنّی أَتُوبُ إِلَیْکَ مِنْهُ وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فیما عِنْدَکَ وَ أَسْئَلُکَ أَنْ تَعْصِمَنی بِوِلایَتِکَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ وَ لا تَکِلْنی إِلی نَفْسی طَرْفَهَ عَیْنٍ(3) وَ لا أَقَلَّ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ إِنَّ النَّفْسَ لاَءَمّارَهٌ بِالسُّوءِ إلاّ ما رَحِمْتَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَ أسْئَلُکَ أَنْ تَعْصِمَنی بِطاعَتِکَ حَتّی تَتَوفَّانی عَلَیْها وَ أَنْتَ عَنّی راضٍ وَ أَنْ تَخْتِمَ لی بِالسَّعادَهِ وَ لا تُحَوِّلْنی عَنْها أَبَداً وَ لا قُوَّهَ إِلاّ بِکَ أللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَریمِ وَ بِحُرْمَهِ اسْمِکَ الْعَظیمِ وَ بِحُرْمَهِ رَسُولِکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ بِحُرْمَهِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِکَ عَلیٍّ وَ فاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلیٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسی وَ عَلیٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلیٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُجَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».

و بعد از آن حاجات(4) خود را از حق تعالی طلب کند.(5)

29- دعای «أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شریک له...»

بیست و نهم: به سند دیگر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که: روزی نزد پدر خود امام محمّد باقر علیه السلام رفتم و آن حضرت تصدّق می فرمودند بر فقیران اهل مدینه و هشتاد هزار دینار طلا به ایشان عطا کردند، و یازده بنده آزاد کردند. من از وفور تصدّقات ایشان متعجّب شدم؛ پس نظر کردند به سوی من و فرمودند که: آیا می خواهی تو را دلالت کنم به امری که هر گاه آن را بجای آوری بعد از هر نماز واجبی یک مرتبه، بهتر باشد از برای تو از آنچه من کرده ام به جای آوری، هر چند عمر نوح بیابی و هر روز این کار را بکنی؟ راوی گفت: آن عمل کدامست؟ فرمود که: بعد از نماز بخوان این دعا را:

«اَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللّه ُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیی وَ یُمیتُ وَ یُمیتُ

1- 1_ حاشیه آ: ما أَحْیَیْتَنی.
2- 2_ حاشیه آ: اذا بَعَثْتَنی.
3- 3_ آ: + أبداً.
4- 4_ ع: حاجت.
5- 5_ فلاح السائل، ص 168، فصل التاسع عشر؛ بحارالأنوار، ج 83، ص 9، سائر ما یستحب عقیب کل صلاه.