یکصد و چهارده نکته از قرآن کریم درباره نماز صفحه 70

جبر انسان را از گناه باز دارد، بلکه زمینه ی ترک گناه را فراهم می کند.(1)

نهی نماز از فحشا و منکر از نهی خود خداوند بالاتر نیست. قرآن کریم می فرماید: «انّ اللّه یأمر بالعدل و الاحسان و ینهی عن الفحشاء و المنکر و البغی»(2)؛ با این که خداوند مردم را از فساد و گناه نهی می کند، در عین حال برخی از مردم مرتکب اعمال زشت می شوند، بنا بر این از آنجا که نماز ذکر خداست؛ «اقم الصلوه لذکری»، ایمان به خدا و ایمان به معاد و عالم قیامت انسان را از گناه باز می دارد. ایمان به روز جزا همانگونه که در نماز اعتراف می کنیم، خداوند مالک روز قیامت است، ایمان به روز حساب و کتاب است و این ایمان باعث می شود که انسان در کارهایش حساب و کتاب داشته باشد و مرتکب زشتی ها نشود.

70 _ نماز یاد الهی

قرآن کریم به دنبال آیه ی شریفه ی «انّ الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر» می فرماید؛ «و لذکر اللّه أکبر»؛ مقصود از این آیه این نیست که ذکر خدا از نماز بزرگ تر است. زیرا نماز خودش ذکر خداست و هیچ چیزی بزرگ تر از خودش نمی شود، بلکه مراد آن است که یاد کردن خداوند بزرگ تر و مهم تر است (با اضافه مصدر به فاعل).

از این رو در حدیثی امام باقر علیه السلام می فرماید: «فی قوله تعالی و لذکر