سیمای متهجدین صفحه 91

دوست نمی دارد مگر این که او را مقبول درگاه خود می کنم. ای داود! هر که مرا طلب کند، می یابدم. به اهل زمین بگو که دوستی غیر مرا از دل خود بیرون نمایند و به سوی من بشتابند. هر که مرا دوست دارد طینتش از طینت ابراهیم، خلیل من، و موسی، کلیم من، خلق شده است.»(1)

هم چنین بدو وحی فرمود که «ای داود! بر تو باد به استغفار در تاریکی شب تا هنگام سحرها. ای داود! چون تاریکی شب تو را فرا گرفت نگاهی به بالا آمدن ستارگان در آسمان بینداز و تسبیح گوی من باش و فراوان به یاد من باش تا من به یاد تو باشم. ای داود! همانا مردان با تقوی شب هایشان را نخوابند مگر آن که نمازشان را برای من بگذارند و روزهایشان را به پایان نرسانند مگر با یاد من.

ای داود! همانا عارفان سرمه بیداری شب به چشم هایشان کشیده اند و شب را در قیام اند و رضای مرا از این رهگذر طالبند. ای داود! هر کس که به شب نماز گزارد، آنگاه که مردم در خوابند و فقط به خاطر من باشد. پس من به فرشتگانم دستور می دهم تا برای او استغفار کنند و بهشت من مشتاق او گردد. پس هر تر و خشکی برای او دعا می کند.(2)»

حضرت خاتم الانبیاء؛ محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم

پیامبر عظیم الشأن اسلام همواره به امت خویش دعا می فرمود بدین مضمون که «اللهمّ بارک لِاُمّتی فی بُکورها»؛ یعنی خداوندا! برای امّت من در سحرگاهانشان برکت قرار ده؛ و پیوسته بر سحرخیزان درود و صلوات می فرستاد.(3) هرگز نماز شب را ترک نکرد، اگر بیمار بود، نشسته به جای می آورد.(4) گویند چندان نافله می خواند که پاهای مبارکش ورم می کرد و هرگاه به وی می گفتند: چرا این همه رنج و تعب را بر خود روا می داری، در حالی که خداوند همه لغزشهای گذشته و آینده ترا بخشیده است؟ می فرمود: آیا در مقابل این همه نعمت، بنده شکرگزار نباشم؟!

گویند پس از بعثت نیز پاره ای از شب، گاهی نصف، گاهی ثلث و گاهی دو ثلث شب را به عبادت می پرداخت. با این که تمام روزش خصوصاً در اوقات توقف در مدینه در تلاش بود، از وقت عبادتش نمی کاست. وی آرامش کامل خویش را در عبادت و راز و نیاز با حق

1- 1_ رساله لقاءاللّه ص 129
2- 2_ همان
3- 3_ مجمع ج 4 ص 61 - اسد ج 2 ص 372
4- 4_ تیسیر ج 2 ص 361