مفتاح: درسنامه عمومی معارف نماز صفحه 204

برخی دیگر از بزرگان اهل سنت نیز بر ساختگی و بدعت بودن تثویب تصریح کرده اند که نمونه های ذیل گواه روشنی بر آن خواهد بود. سعیدبن مسیب باصراحت می گوید أدخلت هذه الکلمه فی صلاه الفجر « :(1) و ابن حزم می گوید: مااین جمله را در اذان نمی گوییم؛ زیرا که از پیامبر ؟ به ما نرسیده است(2)

بنابراین، گفتن این جمله در اذان صبح، نامشروع و بدعتی است که بعد ازپیامبر؟ و در اثر خوشایند برخی از مردم، در اذان گنجانده شد.

ج) حیّ علی خیرالعمل

اشاره

میدانیم که در اذان شیع-ه، پس از»ح-یّ عَلی الفلاح»، دو ب-ار «حَ-یّ عَلی خیر العم-ل» گفت-ه می ش-ود؛ ولی در اذان کنونی اهلسنت، چنین جملهای نیست. در حالی که بررسی تاریخ اذان و اقامه به روشنی ثابت میکند که جمله «حَیَّ عَلی خیر العمل» از فصول قطعی اذان بوده است و مؤذنان در عصر پیامبر؟ص؟ و مدتی پس از آن حضرت، این جمله را در ضمن فصول دیگر می گفتند.

متقی هندی در کنز العمال چنین نقل می کند: بلال در اذان صبح «حیّ عَلی خیر العمل» میگفت. (3) و « ابو محذوره» صحابی رسول خدا؟ص؟ چنین نقل میکند: پیامبر؟ص؟ به وی اذان آموخت و یکی از فصول آن «حَیّ عَلی خیر العمل» بود.(4) از نافع روایت شده که عبدالله بن عمر همیشه بعد از «حی علی الفلاح» در اذانش، عبارت «حی علی خیر العمل» را اضافه می کرد.(5) و همین گفتن «حی علی خیر العمل» از ابو اُمامه، سهل بن حنیف،(6) و دیگران نیز روایت شده است.

1- یعنی: این کلمه را در اذان وارد کرده اند و جزء اذان نبوده است.(محمد الشوکانی، نیل الاوطار، ج 2. ص 37)
2- اندلسی، المحلی، ج 3، ص 16
3- الهندی، کنز العمال، ج 8، ص 342 ، ح.2374
4- عسقلانی، لسان المیزان، ج 1، ص 268الاذان بحیّ عی خیر العمل، صص 26،27،29.
5- بیهقی، السنن الکبری، ج 1، ص 424.
6- همان، ج 2، ص 425