مفتاح: درسنامه عمومی معارف نماز صفحه 303

پرتگاه ترک نماز قرار می دهد و با وسوسه های خویش، او را در تاریکی ترک نماز رها می سازد.

این تلاش شیاطین برای اقامه نشدن نماز، در آیه91 سوره مائده بیان شده است: «إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَدَاوَهَ وَ الْبَغْضَاءَ فیِ الخَمْرِ وَ الْمَیْسر وَ یَصُدَّکُمْ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَوهِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتهونَ».

د) بد عمل کردن برخی دینداران

عده ای با مشاهده رفتار ناشایست بعضی متدینان و نمازگزاران، از اصل نماز فاصله گرفته، آن را ترک می کنند. بسیار دیده شده است که وقتی این افراد، گناهی از یک نمازگزار یا باحجاب می بینند، چنین می گویند: اگر باحجابها و نمازخوانها اینها هستند، ما نه حجاب را می خواهیم و نه نماز را.

البته روشن است که این مسأله، تنها بهانه ای است برای دلخوش کردن نفس اماره کسانی که همیشه، فرار از عبادت دارند.

البته دینداران وظیفه دارند از آنجا که رفتار و گفتارشان منتسب به دین می شود، مراقبت بیشتری در رفتارهای خود داشته باشند، تا رفتارشان باعث تخریب وجهه دین نشود؛ همانگونه که امام صادق (ع)به فردی به نام شقرانی فرمود: «کار خوب از هر کسی خوب است ولی از تو به واسطه انتسابی که به ما اهلبیت داری، خوبتر و زیباتر است و کار بد از هر کسی بد است، ولی از تو به علت همین انتساب، زشتتر و قبیحتر است». (1)

در نقطه مقابل، آموزه های دینی به ما آموخته است که معیار سنجش را باید در متون اصیل دینی جست و نه در رفتار و گفتار افراد منتسب به دین؛ همانگونه که حضرت علی(ع)فرمودند: «إنَّ الْحَقَّ لا یُعْرَفُ (بِاَقْدَارِ) بِالرِّجَالِ، اِعْرِفِ الْحَقَّ تَعْرِف اَهْلَهُ؛»(2) ملاک و محور درستی و نادرستی کارها، اشخاص و قدر و منزلت آنان نیست، حق را بشناس تا اهل آن را بشناسی.