- مقدمه 1
- طرح مسأله 4
- اخلاق سنتی و نوین 5
- اخلاق پزشکی، اخلاق کاربردی 6
- پیشینه اخلاق کاربردی 8
- اخلاق پزشکی در یونان 9
- اخلاق پزشکی در ایران 11
- اخلاق پزشکی پس از اسلام 12
- تفاوت اخلاق پزشکی و اخلاق زیستی 14
- اصول چهارگانه اخلاق پزشکی 20
- ارکان رضایت 28
- انواع رضایت 30
- جایگاه اختیار در متون فقهی 38
- کاربردهای واژه آزادی 39
- قرآن و سقط جنین 61
- مفهوم قاعده لاضرر 74
- عدم ضرار در قرآن 78
- حد اضطرار 88
- نقد اصل عدالت 106
- منابع فارسی و عربی 124
اخلاق پزشکی تاریخچهای بس طولانی در جهان دارد و مسلماً دستیابی به اخلاقی همسو با فرهنگ جوامع مختلف، باید با توجه به پیشینه تاریخی آنها حاصل گردد. اغلب تصور بر این است که تاریخ اخلاق پزشکی با بقراط آغاز می شود؛ در حالی که اخلاق پزشکی سابقه ای دیرینه تر دارد. روشن است که فرهنگ های مختلفی همچون بابلی، مصر باستان، یونانی، و ایرانی، همه در قانونمند کردن طب و حفظ حقوق بیماران اهتمام ورزیده اند. یکی از اولین دست نوشته های بشری در این موضوع، که به سال 1750 قبل از میلاد بر می گردد، قانون حمورابی است که توسط بابلیان تنظیم گردیده است.(1)
اخلاق پزشکی در یونان
بقراط، اولین معلم مدرسه پزشکی یونان، که او را پدر علم طب نیز نامیدهاند، چهارصد سال قبل از میلاد مسیح میزیسته است. اولین رهنمودهای اخلاق پزشکی به او باز میگردد که اصول اخلاقی مورد نیاز پزشکان را تدوین و در قالب سوگندنامه ارائه نمود.
اخلاق پزشکی سنتی بیش از همه با اندیشهها و تفکرات فلاسفه بزرگی چون سقراط (399-470 ق.م)، افلاطون (347-427 ق.م) و ارسطو (322-384 ق.م) پیوند و نزدیکی داشته است. این متفکران یونانی، علم اخلاق را در کنار علم پزشکی فراگرفته بودند و
1- . لاریجانی باقر، زاهدی فرزانه، امامی سید حسن، "تاریخچه اخلاق پزشکی در ایران"، مجله دیابت ایران، دوره 6، ش 2.