- خانواده 1
- قرآن وخانواده 1
- حقوق خانواده 2
- اختلاف افکنی 4
- اختلافات خانوادگی 4
- اسباب اختلاف 4
- به تکلف افتادن 4
- بد زبانی وتمسخر 5
- بازگو کردن های بیجا 5
- به رخ کشیدن 5
- سوء ظن 6
- بد حجابی وجلوه های نابجا 8
- مراء وجدال 8
- بیکاری – سرگرمی سالم 9
- توقعات بی جا 9
- زخم زبان،توهین، تهمت 10
- شغل 10
- آرایش ها 11
- عدم اطاعت وپیروی 12
- چشم داشت به دیگران 12
- عیب جوئی 13
- بدگوئی 13
- فرزند دختر 13
- راه حل اختلاف 14
- غرور وخود خواهی 14
- حسادت 14
- دادگاه خانواده 15
- پیش گیری 15
- مسئولیت والدین 16
- برخوردهای منطقی 17
- نمونه هایی از الگوهای خانواده 20
- رفتار متقابل دو همسر فداکار (حضرت زهرا و حضرت علی علیهما السلام) 21
- شرم و حیا در کنار همسر 22
- وفاداری و حمایت همیشگی از همسر 23
- تواضع و فروتنی حضرت زهرا (س) در مقابل همسر 24
- سازش با مشکلات و سختی ها در طول زندگی 24
- جهاد زن در راه خدا! 27
- ایثار در شوهرداری 29
- حفظ آبروی خانواده 30
- تقسیم کار در خانه 31
- عشق و علاقه شدید حضرت زهرا (س) به امیرالمؤمنین (ع) 33
- رضایت فوق العاده امیرالمؤمنین (ع) از حضرت زهرا (س) 35
- کار طاقت فرسای امیرالمؤمنین (ع) جهت امرار معاش 35
- تفریح و گفتگوهای دلنشین حضرت زهرا (س) و امیرالمؤمنین (ع) 37
- استفاده از تجربه ی مشورت در زندگی 37
- توصیه ی حضرت زهرا (س) به امیرالمؤمنین (ع) در ازدواج با اَمامه 38
- رفتار با فرزند 39
- انتخاب بهترین نام ها برای فرزندان 40
- اظهار محبت نسبت به فرزندان 40
- عقیقه دادن و گفتن اذان در گوش نوزاد 40
- توجه به نیازهای کودکان 42
- توجّه به بازی و تحرّک کودکان 43
- استفاده از جاذبه شعر در تربیت کودکان 44
- ارج نهادن به شخصیت فرزندان 45
- توجّه دادن فرزندان به رعایت نظم و حقوق دیگران 48
- عدم تبعیض بین فرزندان 49
- برخوردار نمودن فرزندان از عواطف پاک مادری 50
- امید دادن به فرزندان در اجابت خواسته های مشروع 50
- توجّه به حضور و غیاب فرزندان 51
- آموزش ایمان و تقوی به فرزندان 52
- اشاره 52
- تشویق فرزندان به مسائل دینی و عبادی 53
- مأنوس نمودن فرزندان به مسجد و دقّت در گفتار پیامبر (ص) 53
- تعلیم فرزندان به نوع دوستی و رعایت حقوق همسایگان 54
- خلاصه ی درسهایی از برنامه های تربیتی حضرت زهرا (س) نسبت به فرزندان 55
- توجّه به سلامتی فرزندان 55
- یاد فرزندان در بستر شهادت 57
به بچه های من طعام ده. زهرا (س) گفت: در خانه ام چیزی جز برکت شما نیست …
چون پیامبر خدا (ص) سخن زهرا (س) را شنید، با آب دهانش بچه ها را به بازی گرفت و مشغول کرد و از این طریق آنان را به خواب شبانه وادار ساخت …
از این حدیث نیز استفاده می کنیم که فاطمه ی زهرا (س) در طول خانه داریش چه روزگار سختی را گذرانیده و گرسنگی را برای خود و فرزندانش پذیرا گشته است.
جهاد زن در راه خدا!
موسی بن جعفر (ع) می فرماید: جهاد زن این است که خوب شوهرداری کند.
حضرت زهرا (س) می دانست که سپهسالار نیرومند و شجاع اسلام در صورتی در میدان نبرد پیروز می گردد که از جهت اوضاع داخلی خانه، فکرش آزاد و از تشویقات و مهربانی های همسرش دلگرم باشد. از این رهگذر می توان گفت: هنگامی که سپهسالار فداکار اسلام یعنی علی بن ابی طالب (ع) با تنی خسته و کوفته، از میدان نبرد به خانه بازمی گشت از مهربانی ها، دلگرمی ها و نوازش های همسر عزیزش کاملاً برخوردار می شد. زخم های تنش را مداوا می کرد. لباس های خون آلود جنگ را می شست و خبرهای جنگ را از او می شنید.
فاطمه (س) زنی نبود که در گوشه
منزل به ادامه زندگی داخلی مشغول باشد و از حوادث و اوضاع مربوط به اسلام بی تفاوت بگذرد. بلکه از گوشه و کنارِ تاریخ، استفاده می شود که در جریان امور مربوط به اسلام بوده و بالأخص به حوادث جبهه و جنگ کاملاً عنایت داشته است. نه تنها پدر و شوهرش را تشویق می نموده بلکه در مواقع لزوم در صحنه حضور داشته و کارهائی را انجام می داده است.
در تاریخ نوشته اند: بعد از جنگ احد، وقتی فاطمه (س) صورت خون آلود پدر را دید او را در بغل گرفته، گریه می کرد و خونها را از چهره پدر پاک می کرد. امیرالمؤمنین (ع) آب آورد و فاطمه صورت پدر را می شست، ولی خون قطع نمی شد، سرانجام فاطمه (س) قطعه حصیری را سوزاند و خاکسترش را روی زخم ریخت تا خون قطع شد.
نوشته اند وقتی رسول خدا (ص) از جنگ احد برگشت شمشیرش را به فاطمه (س) داد و فرمود: خون هایش را بشوی.