- خانواده 1
- قرآن وخانواده 1
- حقوق خانواده 2
- اختلاف افکنی 4
- اختلافات خانوادگی 4
- اسباب اختلاف 4
- به تکلف افتادن 4
- بد زبانی وتمسخر 5
- بازگو کردن های بیجا 5
- به رخ کشیدن 5
- سوء ظن 6
- بد حجابی وجلوه های نابجا 8
- مراء وجدال 8
- بیکاری – سرگرمی سالم 9
- توقعات بی جا 9
- شغل 10
- زخم زبان،توهین، تهمت 10
- آرایش ها 11
- عدم اطاعت وپیروی 12
- چشم داشت به دیگران 12
- بدگوئی 13
- فرزند دختر 13
- عیب جوئی 13
- غرور وخود خواهی 14
- حسادت 14
- راه حل اختلاف 14
- دادگاه خانواده 15
- پیش گیری 15
- مسئولیت والدین 16
- برخوردهای منطقی 17
- نمونه هایی از الگوهای خانواده 20
- رفتار متقابل دو همسر فداکار (حضرت زهرا و حضرت علی علیهما السلام) 21
- شرم و حیا در کنار همسر 22
- وفاداری و حمایت همیشگی از همسر 23
- سازش با مشکلات و سختی ها در طول زندگی 24
- تواضع و فروتنی حضرت زهرا (س) در مقابل همسر 24
- جهاد زن در راه خدا! 27
- ایثار در شوهرداری 29
- حفظ آبروی خانواده 30
- تقسیم کار در خانه 31
- عشق و علاقه شدید حضرت زهرا (س) به امیرالمؤمنین (ع) 33
- رضایت فوق العاده امیرالمؤمنین (ع) از حضرت زهرا (س) 35
- کار طاقت فرسای امیرالمؤمنین (ع) جهت امرار معاش 35
- تفریح و گفتگوهای دلنشین حضرت زهرا (س) و امیرالمؤمنین (ع) 37
- استفاده از تجربه ی مشورت در زندگی 37
- توصیه ی حضرت زهرا (س) به امیرالمؤمنین (ع) در ازدواج با اَمامه 38
- رفتار با فرزند 39
- انتخاب بهترین نام ها برای فرزندان 40
- اظهار محبت نسبت به فرزندان 40
- عقیقه دادن و گفتن اذان در گوش نوزاد 40
- توجه به نیازهای کودکان 42
- توجّه به بازی و تحرّک کودکان 43
- استفاده از جاذبه شعر در تربیت کودکان 44
- ارج نهادن به شخصیت فرزندان 45
- توجّه دادن فرزندان به رعایت نظم و حقوق دیگران 48
- عدم تبعیض بین فرزندان 49
- امید دادن به فرزندان در اجابت خواسته های مشروع 50
- برخوردار نمودن فرزندان از عواطف پاک مادری 50
- توجّه به حضور و غیاب فرزندان 51
- آموزش ایمان و تقوی به فرزندان 52
- اشاره 52
- تشویق فرزندان به مسائل دینی و عبادی 53
- مأنوس نمودن فرزندان به مسجد و دقّت در گفتار پیامبر (ص) 53
- تعلیم فرزندان به نوع دوستی و رعایت حقوق همسایگان 54
- توجّه به سلامتی فرزندان 55
- خلاصه ی درسهایی از برنامه های تربیتی حضرت زهرا (س) نسبت به فرزندان 55
- یاد فرزندان در بستر شهادت 57
پیغمبر اکرم (ص) غضبناک شد و فرمود: اگر خدا محبت را از قلب تو گرفته من چه کنم؟ هر کس نسبت به اطفال ترحم نکند و احترام بزرگسالان را نگه ندارد از ما نیست.
روزی رسول خدا (ص) از در خانه ی فاطمه عبور کرد، صدای گریه ی حسین (ع) را شنید. فاطمه (س) را صدا زد و فرمود: مگر نمی دانی گریه ی حسین (ع) مرا اذیت می کند. «ابوهریره» می گوید: روزی پیغمبر (ص)، حسن و حسین (ع) را بر دوش مبارک سوار نموده بود.
در بین راه گاهی حسن را (ع) می بوسید و گاهی حسین (ع) را. مردی عرض کرد: یا رسول اللَّه این دو کودک را دوست داری؟.
فرمود: آری. هر کس حسن و حسین (ع) را دوست بدارد با من دوستی نموده و هر کس با آنان دشمنی کند
با من دشمنی کرده است.
پیغمبر (ص) گاهی به فاطمه (س) می فرمود: حسن و حسین (ع) را بیاور. وقتی آنان را خدمت آن حضرت می برد، آنها را به سینه می چسبانید و مانند گل می بویید.
ابوهریره می گوید: پیغمبر (ص) را دیدم که دهان حسن و حسین (ع) را می مکید چنان که خرما را می مکند.
توجه به نیازهای کودکان
از عوامل مؤثر در سلامت و نشاط روحی و جسمی فرزند، تغذیه و بهداشت است. تأمین اینگونه نیازها جسم و روح کودک را آرام و آسوده نگه می دارد، سلامتی و صلابت روح او را تا پایان عمر تضمین می کند. ناهنجاریهای فراوانی که در انسانهای بزرگ دیده می شود، بنوعی ریشه در نیازهای این دوره از زندگی آنها دارد. علاوه بر این، نباید از تأثیرگذاری متقابل روح و جسم غافل بود. بی شک، یک جسم بیمار، روح را پژمرده و بی نشاط می سازد، همانگونه که روح افسرده، موجب اخلال در فعالیتهای بدن می گردد.
بارها در تاریخ خوانده ایم که گاه، فاطمه ی زهرا (س) شکم فرزندان را به قیمت گرسنگی خود، سیر می کرد.