رازحجاب صفحه 173

پاسخ: این سخن در بسیاری از موارد نادرست است؛ مگر می شود در مقولاتی مانند بحث های تکلیفی، موضوعات حیثیتی و مسائلی که مستقیماً با سلامت جسمی و روحی انسان مرتبط هستند چنین حکمی را صادر کرد.

اگر بنا بود بشر خود تجربه کند، یعنی متکی به عقل و تشخیص خود باشد، دیگر نیازی به وحی، بعثت پیامبران (صلّی الله علیه و آله )و نصب امامان:نبود؛ آن بزرگواران آمدند تا راهنما و هدایت گر بشر در توفان سهمگین و پر تلاطم زندگی باشند و در پرتو انوار الهی مسیر سعادت و خوشبختی را به مردم نشان دهند. آسیب های بی حجابی و بد حجابی آنقدر شفاف و نمایان است که جایی برای انکار آن نمی ماند. خطراتی که به خاطر عدم رعایت پوشش درست، دختران سهل انگار و هوس ران را تهدید می کند آنقدر جدی است که ممکن است یک لحظه غفلت حسرت و پشیمانی یک عمر را به دنبال داشته باشد.

مگر می شود قطعه گوشتی را میان ده ها گربه رها کرد و توقع داشت هیچ اتفاقی نیفتد؟ پس قانون، کنش و واکنش و عمل و عکس العمل چه می شود؟

خواسته یا ناخواسته، بی حجابی و بدحجابی، حداقل از دریچه نگاه هوس رانان، علامت نوعی بی تعهدی اخلاقی به شمار می رود. کسی که لباس نامناسب، تیپ نامناسب، آرایش مبتذل و رفتار ناشایست دارد پیام هایی را خواسته یا ناخواسته به دیگران ارسال می کند.آیا تصمیم عاقلانه این است که وی را به حال خود رها کنیم تا بعد از اینکه پردۀ حیا و عفت او دریده شد به آغوش حجب و حیا