نقش خانواده در پیشگیری از انحرافات صفحه 127

آیه الله جوادی آملی در تفسیر سوره حضرت ابراهیم، با بیان این که هیچ فردی فطرتاً خلاف کار به دنیا نیامده است، فرمودند: «فقر اقتصادی و اخلاقی، جوانان را به اعتیاد، سرقت و بزه کاری می کشاند؛ اما جامعه ای که افراد آن از لحاظ اقتصادی زندگی متوسط و قابل قبولی داشته باشند، قابلیت رشد فرهنگی دارد.(1)

البته نمی توان ادعا کرد که اگر موجبات رشد و پیشرفت اقتصادی و امکان رفاه و آسایش پدید آید، همه مسائل و دشواری ها از بین خواهد رفت، بلکه می توان معترف شد که اگر احتیاجات اولیه انسان برآورده شود، جلوی بسیاری از مفاسد و انحرافات گرفته خواهد شد.

همچنین گاهی اوقات رفاه اقتصادی و وضع مالی خوب، در رفتار جوانان اثر معکوس می گذارد؛ مثلاً وقتی که ارزش پول را درک نمی کنند، ممکن است عادت به ول خرجی و خوش گذرانی های مضر پیدا کرده، در نتیجه آدمی بی کار ولاابالی بار آمده، زمینه های انحراف و ارتکاب جرم در وی تشدید می گردد.

2. معاشرت با دوستان ناباب

اولین و مهم ترین عامل مستقیم سرقت، ارتباط با فرد یا گروه بزه کار و منحرفی است که باعث انحراف و سارق شدن فرد می گردد.

رفتار انحرافی همانند سایر رفتارهای اجتماعی، از طریق معاشرت با دیگران؛ یعنی منحرفان و دوستان ناباب، آموخته می شود و از این رو، داشتن دوستان ناباب و تأثیر معاشرت با آن هادر گرایش فرد به سوی سرقت نقش اساسی دارد؛ از این رو، رهبران و دستور های اسلام، ما را از ارتباط و

معاشرت با افراد منحرف، بزه کار و دوستان ناباب باز می دارند.

در سخنان پیامبرگرامی(صلّی الله علیه و آله ) آمده است: