نقش خانواده در پیشگیری از انحرافات صفحه 23

کسی دروغ نمی گوید مگر به خاطر بی ارزش بودن خودش در نظر خویش.

هنگامی که انسان در برابر دیگران احساس حقارت، کوچکی و پستی کند، برای جلب توجه دیگران و بالا بردن شخصیت خود، به دروغ گویی روی می آورد تا از این راه کمبودهای خود را در نزد دیگران پنهان کند.

3. تکالیف طاقت فرسا

یکی از عوامل دروغ گویی فرزندان، تحمیل تکالیف سنگین از سوی والدین بر آن ها و توقع بیش از حد طاقت از آنان است؛ زیرا فرزندان از رنجش پدر و مادر و از این که او را تنبل و نالایق بدانند می نرسند و وقتی از انجام کار فوق طاقت خود عاجز بمانند، ناچار برای حفظ شخصیت خود متوسل به دروغ می شوند و در اثر تکرار دروغ گو می شوند.(1)

4. ترس از مجازات

از دیگر علل دروغ گویی افراد به ویژه کودکان، ترس از مجازات است. هنگامی که به کودک بگوییم: شیشه اتاق را تو شکسته ای ؟ اگر کودک بداند که اعتراف او مستلزم مجازات سخت پدر و مادر خواهد شد، غریزۀ فطری وی برای حفظ خود از مجازات یا تنبیه، او را وا می دارد که به دروغ بگوید: من نشکسته ام؛ زیرا افراد همواره خود را در مقابل چوب یا سیلی طاقت فرسای پدر و مادر و یا مجازات های سنگین قانونی ناتوان می بینند و چاره ای ندارند جز آن که پناه به دروغ برده،گناه خود را انکار نمایند.(2)