نقش خانواده در پیشگیری از انحرافات صفحه 82

خودکشی

اشاره

خودکشی به معنای نابودکردن و از بین بردن خود، پدیده جدیدی نیست؛ از زمان خلقت بشر، خودکشی به عنوان راهی برای رسیدن به آرامش از نوع کاذب یا فراری غیر منطقی از مسائل و مشکلات مطرح بوده است. خودکشی پدیده ای است که سالیان دراز از روابط عشیره ای و سنتی تا روابط پیچیدۀ شهرهای امروزی، گریبان بشر را گرفته و در فراز و نشیب تحولات اجتماعی، قلب و روح خانواده ها و اجتماع را آزرده است. آمارهای مختلف در این زمینه دارای یک نقطه اشتراک از نظر مقطع سنی افرادی است که دست به خودکشی می زنند و آن اینکه اکثر قربانیان این پدیده دردآور اجتماعی، معمولاً قشر جوان هر جامعه است.

مبتلا شدن به بحران هویت، پوچ گرایی و بیهوده انگاری زندگی، زندگی شهری، انبوه جمعیت، عدم تجانس افراد با یکدیگر، احساس غربت و تنهایی، کاهش عاطفه و محبت خانوادگی، رهاشدن فرد به سرنوشت خود، چشم و هم چشمی ها، پیدا شدن آرزوهای دور و دراز در زندگی مادی، محرومیت در عشق، فقر مادی و ده ها عامل دیگر، چنان تنگناهایی را برای برخی افراد فراهم می آورد که فرد، تنها راه نجات خود را در نابودی خویش جست وجو

می کند. براین اساس خودکشی سومین عامل مرگ جوانان ایرانی است که لازم است به این مسئله وبحران توجه خاصی داشته باشیم.