تربیت فرزند صفحه 134

عرامه الصبی فی صغره زیاده فی عقله فی کبره؛(1) سرکشی طفل در دوران کودکی مایه فزونی عقل او در بزرگی است.

یعنی بچه هایی که بیش فعال و پر تحرک و پر جنب و جوش و بازیگوش اند، این شلوغ کاری بچه ها در طفولیت نشانه زیادی عقل در بزرگی اوست. این که روح بچه در این جسم قرار ندارد، علامت خوش استعدادی و بزرگی است. اگر بیش از اندازه آرام بود، باید نگران باشیم. آنهایی که کم تحرک اند مشکل دارند. شیطنت باید باشد. امام کاظم علیه السلام فرمودند:

تستحب عرامه الغلام فی صغره لیکون حلیما فی کبره؛(2) پر جنب و جوشی فرزند در کودک امر پسندیده ای است، تا در بزرگی حلیم و بردبار باشد.

پر جنب و جوش و شلوغ بودن بچه خوب است. اگر این طور بود، در بزرگی حلیم و صبور و بردبار می شود. بعد فرمودند:

ما ینبغی إلا أن یکون هکذا؛ جز این نباید باشد. بچه سزاوار است که بچگی کند. باید این طور باشد.

رفتار با کودکان بیش فعال

در روایتی دیگر آمده است:

أکیس الصبیان أشدهم بغضا للکتاب؛(3) زیرک ترین بچه ها بچه هایی هستند که با مکتب خانه دشمن اند.

1- کنز العمال، 30747؛ نهج الفصاحه، ص 564.
2- الکافی، ج 6، ص 52؛ بحارالانوار، ج 57، ص362.
3- الکافی، ج 6، ص 52؛ بحارالانوار، ج 57، ص362.