مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 156

بر اساس این روایات،بسیاری از علمای اسلام اظهارنظرهایی دارند.مرحوم طبرسی می نویسد:

خداوند به پیامبرش وحی نمی کند،مگر با براهین روشن و نشانه های آشکار تا دلالت کند که آن چه به او وحی شده،از سوی خداوند متعال است.و از کسی یا چیزی نهراسد و دل نگران نباشد. (1)

قاضی عیاض می گوید:

درست نیست که شیطان برای پیامبر به صورت فرشته درآید و حقیقت امر را بر او مشتبه سازد؛نه در ابتدای رسالت و نه پس از آن.اعتماد به رسالت فقط از راه معجزه است.پیامبر شک ندارد که آن که از نزد خدا می آید،فرشته و فرستاده حقیقی خداوند است.او این موضوع را از راه علم ضروری که خدا به او عنایت کرده یا برهان آشکاری که خدا برایش فراهم نموده،درمی یابد تا کلمه صدق و عدل پروردگار کامل شود و کلمات خداوند تغییرپذیر نیست. (2)

ریشه سخنان نادرست درباره آغاز وحی

مؤلف الصحیح من سیره النبی الاعظم علل و ریشه های دروغ پردازی ها درباره کیفیت آغاز وحی را چنین بیان کرده است:

1.وحی مهم ترین تکیه گاه اعتقاد به حقایق و تعالیم دینی است و اهمیت ویژه ای در قانع کردن مردم برای ضرورت اعتماد و اطمینان به پیامبر و امام در تشریع،عقیده،رفتار و پیش گویی های غیبی،بلکه همه مفاهیم و معارف مربوط به هستی و زندگی دارد؛چنان که در اقناع مردم به عصمت و صحت همه مواضع،رفتارها،گفته ها و کارهای پیامبران اهمیت به سزایی دارد.