مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 163

صحیح بوده است.و تصور نمی رود که کسی آن را اختراع کرده و قبول آن را از مسلمانان خواسته باشد. (1)

این حکایت در دیگر کتاب های مستشرقان نیز با تفاوتی مختصر آمده است. (2)

اشکالات مهم داستان غرانیق

اشاره

پیش از بررسی سند و محتوای این حکایت بار دیگر خلاصه آن را طبق نقل طبری و ابن سعد مرور می کنیم:

پس از گذشت حدود دو ماه از هجرت مسلمانان به حبشه،پیامبر با مشرکان به گفت وگو نشست.خداوند سوره نجم را بر او نازل کرد.پیامبر این سوره را تلاوت کرد تا به این آیه ها رسید: أَ فَرَأَیْتُمُ اللاّتَ وَ الْعُزّی* وَ مَناهَ الثّالِثَهَ الْأُخْری . (3)در این هنگام شیطان دو عبارت دیگر را به او وسوسه کرد و حضرت به گمان وحی،آن دو جمله را به زبان آورد:تلک الغرانیق العلی و انّ شفاعتهن لترتجی.سپس سوره را ادامه داد تا به آیه سجده رسید.پیامبر صلّی الله علیه و آله به سجده رفت،مسلمانان و مشرکان نیز همراه او سجده کردند،مگر ولید بن مغیره که به خاطر پیری(یا تکبر،بنا به اختلاف روایات)به سجده نرفت،امّا مشتی خاک به پیشانی خود رساند و این گونه سجده کرد.برخی افراد دیگری،از جمله سعید بن عاص،امیه بن خلف و ابولهب را به تفریق و جمع گفته اند.

به روایت بخاری،انس و جن همراه مسلمانان و مشرکان به سجده رفتند.این خبر در مکه پراکنده شد و مشرکان شادمانی کردند.حتی گفته اند:مشرکان پیامبر صلّی الله علیه و آله را روی دوش گرفته،از پایین تا بالای مکه دور زدند.

شب هنگام که جبرئیل نزد پیامبر آمد،حضرت سوره را به او عرضه داشت.

1- (1) .مونتگمری وات،محمد پیامبر و سیاستمدار،ترجمه:محسن الویری،ص76-83.
2- (2) .افتخار زاده،تاریخ الشعوب الاسلامیه،ص34.
3- (3) .نجم،آیه19 و20.