مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 165

الف)ناسازگاری حکایت با قرآن

بر این حکایت از زاویه های مختلف ایراد وارد است.مهم ترین اشکال آن این است که با معارف قرآن کریم سازگاری ندارد.

این داستان با آیاتی از قرآن که بر محفوظ بودن کتاب الهی از هرگونه دستبرد صراحت دارد و نیز آیات گویای عدم تسلط شیطان بر بندگان صالح خدا،به ویژه پیامبر منافات دارد.این آیات عبارتند از:1 تا 5 نجم،21 مجادله،78 نساء،44 تا 46 حاقه،9 حجر،65 اسراء،99نحل و 22 ابراهیم.

مطلب دوم این که آیاتی که در این داستان به آنها استدلال شده است،نمی تواند با این قصه ارتباط داشته باشد.دلایل این امر عبارتند از:

1.آیات سوره نجم در مذمت شدید بت های مشرکان(لات،منات و عزّی)می گوید: إِنْ هِیَ إِلاّ أَسْماءٌ سَمَّیْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ ما أَنْزَلَ اللّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ ما تَهْوَی الْأَنْفُسُ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدی ؛ (1)این(بت ها)جز نام هایی نیستند که شما و پدرانتان نام گذاری کرده اید(و)خدا بر(حقانیت)آنها هیچ دلیلی نفرستاده است.(آنان)جز گمان و آن چه را که دلخواهشان است،پیروی نمی کنند؛با آن که قطعا از جانب پروردگارشان برایشان هدایت آمده است.

حال چگونه مشرکان پس از این نکوهش شدید و توبیخ سخت درباره بت ها،از آن سخن خیالی شادمان شدند و سجده کردند؟!چگونه متوجه این تناقض آشکار در سخن پیامبر نشدند؟و اگر آن را دریافتند،با چه توجیهی وی را به دوش گرفتند و سراسر مکه را از پایین تا بالا دور زدند؛در حالی که می گفتند:پیامبرِ فرزندان عبدمناف؟!